Rozdział 16 Do lasu

Dobrze się bawiliśmy, mając Palmerów tutaj z nami, otwierając prezenty i śmiejąc się ze sobą. Jedyną rzeczą, którą chciałabym zmienić, był Jasper siedzący tuż obok mnie na sofie. Za każdym razem, gdy czułam jego dotyk, mrowiło mnie w miejscach, w których nie powinnam, w połączeniu z faktem, że teraz noszę jego obrożę, stwierdzając, że jest moją własnością, przez cały dzień byłam w stanie zarówno dezorientacji, jak i podniecenia.

Właśnie kończymy świąteczną kolację, gdy postanawiam wyjść na świeże powietrze. Skradam się na dół, gdy mój tata przyparł Jaspera do muru, zadając mu pytania o studia i jego plany po ukończeniu szkoły. Szybko przebieram się w dresy i zakładam buty, zanim wymykam się tylnymi drzwiami.

Idę ścieżką przez las, która prowadzi do małego stawu, na którym uwielbiałam jeździć na łyżwach, kiedy tu byliśmy, ale minęły lata, odkąd to robiłam. Wycieram jedną z ławek przy brzegu stawu, siadam i wzdycham z ulgą. Jestem przytłoczona wszystkim, co się dzieje, nie wiedząc, co właściwie powinnam robić. Nie rozumiem, dlaczego pozwoliłam Jasperowi na swobodę po wszystkim, co zrobił. Nie powinnam chcieć, żeby był gdziekolwiek w pobliżu mnie, ale jest zupełnie odwrotnie. Jasper jest jak jabłko w Ogrodzie Eden, nie powinnam go próbować, ale jest zbyt kuszące i ostatecznie doprowadzi mnie do upadku; po prostu to wiem.