Rozdział 116

Punkt widzenia Sophii

Jazda jest napięta. Jack jęczy z bólu przy każdym uderzeniu i zakręcie, jaki wykonuje furgonetka, trzymam rękę na jego ramieniu, aby dać mu znać, że jestem, ale jest zbyt pochłonięty swoim bólem, aby mnie zauważyć. Pan Collins jest nieruchomy i milczący, gdy uzdrowiciel nad nim pracuje. Przyglądam się jego pracy, ciekawa jego daru, gdy jego ręce unoszą się nad ciałem pana Collinsa, szukając obrażeń. Chcę zapytać o jego dar i jak on działa, ale nie chcę mu przeszkadzać. Jego główna uwaga wydaje się być skupiona na głowie pana Collinsa.

„Czy ktoś już zaczął go leczyć?” – pyta mężczyzna, a jego głos mnie zaskakuje, ponieważ byłam tak bardzo skupiona na obserwowaniu jego rąk.