Rozdział 8 Zaatakowany

Ostrzeżenie: Nadużycie

Nie wiem, czy to przez moją nową przyjaźń z Maxem, czy przez fakt, że już nie jestem prześladowana, ale jestem w naprawdę dobrym humorze, kiedy dziś idę korytarzami szkoły. Poza tym, że wszyscy mnie ignorują, miło jest wiedzieć, że jest jedna osoba, która czeka, żeby mnie zobaczyć, nawet jeśli tylko po to, żeby odrobić pracę domową. Max nie wykazywał zainteresowania pójściem dalej niż przyjaźń, kiedy byliśmy na lodach, a to wiele znaczyło, ponieważ ostatnim razem, kiedy byliśmy razem, było zupełnie odwrotnie.

W drodze do biblioteki na ostatniej lekcji, moje kroki chwieją się, gdy mijam drzwi do pracowni plastycznej, zalewają mnie wspomnienia z ostatnich kilku razy, gdy byłam w tej sali z Jasperem. Czy to źle, że tęsknię za jego karami? Nadal śnię o tym, jak sprawia mi przyjemność, o jego klapsach i o wszystkim innym, co mnie w nim podniecało. Nie chcę, ale po prostu nie mogę się powstrzymać.