Rozdział 10 Gdzie podział się mój prześladowca?

Punkt widzenia Jacka

Pozwolenie Isabelli wyjść za drzwi po tym, co mi wyjawiła, było trudne. Chciałem pójść za nią, żebym mógł ją przytulić i powiedzieć, że wszystko będzie dobrze, że się nią zaopiekuję i pomszczę ją, ale jednocześnie chciałem pójść za nią i ukarać ją za to, że zostawiła mnie w taki sposób. Ostatecznie zostałem tam, gdzie byłem, ponieważ wiedziałem, że potrzebuje czasu. Jestem gotów jej go dać, ale nie na zbyt długo.

Po tym, co wydaje się godzinami, ale tak naprawdę to było tylko kilka minut, wychodzę nie tylko z sali artystycznej, ale ze szkoły. Wiem, gdzie teraz jest Tyler i wiem, że zaraz potem ma trening, ale nie chcę zostać wyrzucony ze szkoły, bo nie miałbym możliwości pilnowania mojej dziewczyny. Więc postanawiam przeczekać i złożyć mu małą wizytę później, kiedy wiem, że będzie sam w domu.