Rozdział 570

Przyznaję, że jestem trochę rozdarta. Choć uwielbiam być w ciąży i jestem z tego powodu szczęśliwa i wdzięczna, to pod wieloma względami jest to jak koniec cudownych wakacji, kiedy zaczynasz myśleć o tym, jak miło będzie wrócić do domu. Wzdycham i pochylam się, żeby wybrać parę trampek, ale nagle się zatrzymuję, kiedy uświadamiam sobie, że nie mogę się schylić wystarczająco nisko nad brzuchem, żeby je złapać. Więc prostuję się, rzucam gniewne spojrzenie na buty, a następnie wykopuję je z szafy, tak że rozsypują się na podłodze w naszej sypialni.

Kiedy zerkam za drzwi, widzę Sinclaira patrzącego w stronę szafy i unoszącego brwi.

„Możesz je przynieść?” pytam z szerokim uśmiechem. „Musisz mi je założyć na stopy. Dziecko mówi, że koniec ze schylaniem się”.