Rozdział 237

Sophia klęka na podłodze, Liam siedzi przed nią, aby mogła owinąć ramiona wokół jego ramion, aby uzyskać wsparcie, podczas gdy ona delikatnie kołysze biodrami, a ja masuję jej dolną część pleców. To była jej ulubiona pozycja podczas porodu, podobnie jak innych, i wydaje się, że ten poród nie jest wyjątkiem. Od czasu do czasu zamieniamy się miejscami, każdy z nas na zmianę podtrzymuje ją w jedyny znany nam sposób.

Kiedy Sophia wydaje niemal warczący dźwięk, wszyscy wymieniamy spojrzenia, znamy ten dźwięk i wiemy, co on oznacza. Alexander naciska przycisk wywołania na ścianie, dając Artowi znać, że Sophia jest gotowa do pchnięcia. Dot i Art cicho wślizgują się do pokoju i stają przy drzwiach. Jak zwykle Sophia była nieugięta, że nie wtrącają się, chyba że ich potrzebujemy, i szanują jej życzenia, obserwując i gotowi wkroczyć, jeśli zajdzie taka potrzeba.

„Jestem z ciebie taki dumny” – mówi cicho Liam, podczas gdy Sophia chwyta go za ramiona i z jękiem odpycha.