Rozdział 131

Punkt widzenia Sophii*

Liam trzyma mnie za rękę przez całą drogę powrotną do pensjonatu, a ja czuję się jak rozbrykana nastolatka trzymająca za rękę chłopaka po raz pierwszy. Zmienił się o 180 stopni. Przeszedł od robienia wszystkiego, co mógł, by mnie unikać, do nieumiejętności trzymania rąk z dala ode mnie. Nie wiem, czy to przez wszystko, co wydarzyło się w ciągu ostatnich kilku tygodni, czy też ma jakieś trwałe skutki urazu głowy. Muszę go zapytać, gdy będziemy sami. Nie pozwolę, by sprawy zaszły dalej, dopóki nie będę pewna, że naprawdę tego chce.

„Nie mogę się doczekać, żeby przespać całą noc” – jęczy Freya, gdy docieramy do naszego pokoju, a ja zabieram część swoich rzeczy, żeby przenieść się do pokoju, który przydzielono Liamowi.