Pobierz aplikację

Apple Store Google Pay

Lista rozdziałów

  1. Rozdział 352
  2. Rozdział 353
  3. Rozdział 354
  4. Rozdział 355
  5. Rozdział 356
  6. Rozdział 357
  7. Rozdział 358
  8. Rozdział 359
  9. Rozdział 360
  10. Rozdział 361
  11. Rozdział 362
  12. Rozdział 363
  13. Rozdział 364
  14. Rozdział 365
  15. Rozdział 366
  16. Rozdział 367
  17. Rozdział 368
  18. Rozdział 369
  19. Rozdział 370
  20. Rozdział 371
  21. Rozdział 372
  22. Rozdział 373
  23. Rozdział 374
  24. Rozdział 375
  25. Rozdział 376
  26. Rozdział 377
  27. Rozdział 378
  28. Rozdział 379
  29. Rozdział 380
  30. Rozdział 381
  31. Rozdział 382
  32. Rozdział 383
  33. Rozdział 384
  34. Rozdział 385
  35. Rozdział 386
  36. Rozdział 387
  37. Rozdział 388
  38. Rozdział 389
  39. Rozdział 390
  40. Rozdział 391
  41. Rozdział 392
  42. Rozdział 393
  43. Rozdział 394
  44. Rozdział 395
  45. Rozdział 396
  46. Rozdział 397
  47. Rozdział 398
  48. Rozdział 399
  49. Rozdział 400
  50. Rozdział 401

Rozdział 7

Zostawać?

Chcieli, żebym został?

Przez dłuższą chwilę patrzyłem na rodzinę królewską, niepewny.

W ogóle nie spełniałam standardów selekcji. Nie pochodziłam ze szlachetnego rodu. Nie miałam wilka. Miałam już dziecko. Jak mogłabym wziąć udział?

Ale, bez względu na moje wątpliwości, nie mogłem zaprzeczyć rozkazowi Króla. Jeśli powiedział, żebym został, musiałem zostać.

Więc stałem tam, gdzie byłem.

Jak najlepiej potrafiłam, starałam się ignorować lodowate spojrzenie Nicholasa, gdy otwarcie się we mnie wpatrywał. Czy próbował mnie zastraszyć, żebym wyszła? Już to próbowałam.

Żadna ilość zastraszania nie zmusiłaby mnie do nieposłuszeństwa wobec bezpośredniego rozkazu Króla. Lubiłem mieć głowę przytwierdzoną do ciała.

Król ustąpił, a jego miejsce zajął jego Beta, Nathan.

„Teraz wyjaśnię zasady” – powiedział Nathan.

Jego głos był nieco łagodniejszy od głosu króla i wcale nie tak miły.

„Te zasady są poważne, panie. Ci, którzy nie będą w stanie ich przestrzegać, zostaną wykluczeni z selekcji. W pewnych przypadkach ci, którzy złamią zasady, mogą zostać straceni”.

Wydawało się, że powietrze opuściło pomieszczenie. Nikt się nie odezwał, ani nie wydał żadnego dźwięku. Wszyscy stali bardzo nieruchomo , obserwując i słuchając.

Aż Elva wyszeptała: „Co to znaczy?”

Odpowiedziałem cichym głosem: „To kara. Kiedy ktoś zrobi coś złego”.

„Jak wtedy, gdy nie chcą spać w porze drzemki?” – zapytała Elva.

Dziewczyna stojąca najbliżej mnie powiedziała: „Ciągła drzemka”.

Elva spojrzała na nią ciekawie. Za plecami Elvy rzuciłem dziewczynce zirytowane spojrzenie. Naprawdę nie chciałem teraz rozmawiać o śmierci z moją trzylatką, dziękuję.

„Nathan” – powiedział Nicholas.

Nathan, pilny sługa, natychmiast podszedł do niego. Nie słyszałem, co mówili, ale kiedy oboje spojrzeli na Elvę, nie mogłem powstrzymać się od zastanowienia, czy Nicholas nie zasugerował Nathanowi, żeby trochę przyhamował z mroczniejszą rozmową.

Może sobie to wyobrażałem. Może faktycznie mówił jakieś chamskie rzeczy, bo Nicholas był ostatnio najwyraźniej aroganckim workiem chujów.

Udawałem, że nie słyszę ich rozmowy i skupiłem się na wywołaniu uśmiechu na twarzy Elvy.

„Muszę podkreślić straszne konsekwencje łamania tych zasad” – argumentował Nathan, wystarczająco głośno, abym mógł go usłyszeć, stojąc tak blisko sceny.

„Więc zrób to, nie strasząc dziecka” – powiedział Nicholas.

„Będzie bardzo przerażona, jeśli będzie zmuszona tego być świadkiem”.

Brwi Nicholasa opadły z irytacją. „Nigdy nie zmusilibyśmy dziecka do...”

„Nathan” – powiedział Król, uciszając ich obu. Nathan natychmiast się wyprostował. Nicholas zamknął usta, ale nadal wydawał się niezadowolony.

„Kontynuuj” – powiedział Król, dając Nathanowi znak, żeby ruszył naprzód.

Nathan odchrząknął. „Poważne przestępstwa obejmują utrzymywanie tajnych relacji z kimś innym niż książęta, tajne utrzymywanie kontaktu ze światem zewnętrznym lub ujawnianie królewskich sekretów podczas transmisji na żywo lub poza nią”.

Machnął ręką w stronę tylnej części pomieszczenia i grupa służących wystąpiła naprzód.

„Teraz zostaniecie podzieleni i przeszukani” – kontynuował Nathan. „Wszystkie urządzenia komunikacyjne zostaną skonfiskowane. Dotyczy to również waszych telefonów”.

To wszystko było dla mnie nowością, chociaż żadna z innych dziewczyn nie wydawała się przesadnie zaniepokojona. Naprawdę żałowałam, że nie poświęciłam czasu na przeczytanie aplikacji.

Służący nas podzielili, jak powiedział Nathan. Poszłam za moją grupą do znajomego, sąsiedniego pokoju, gdzie każdy z nas został przeszukany. Nawet Elva nie uniknęła kontroli, chociaż jej delikatne przeszukanie wywołało u niej chichot.

Służąca, wyraźnie zauroczona, zrobiła śmieszną minę do Elvy, wywołując jeszcze więcej śmiechu. Pozostałe dziewczyny w pokoju otwarcie na nas patrzyły. Przy drzwiach zabrano nam telefony i je skatalogowano. „Wasze rzeczy osobiste zostaną zwrócone po wyjściu” – powiedziała jedna ze służących.

Gdy grupy spotkały się ponownie w salonie, Nathan odzyskał uwagę wszystkich. Rodzina królewska zniknęła za nim.

„Teraz oprowadzę cię” – oznajmił Nathan.

Podążaliśmy za nim przez ozdobny pałac, zaglądając do jadalni ze stołem, przy którym mogło usiąść pięćdziesiąt osób, następnie do sali balowej ze sklepionym malowanym sufitem, a następnie do wschodniego skrzydła, gdzie znajdowały się nasze pokoje.

تم النسخ بنجاح!