Rozdział 10

Iskra

Pochodzenie Szarych

W późnym okresie paleolitu grupa dwudziestu myśliwych wyruszyła na wyprawę myśliwską , która miała zmienić ich życie i świat, jaki znali. Grupa myśliwych składała się z czterech kobiet i szesnastu mężczyzn, w stosunku 1:4. Podczas tropienia stada jeleni nagle uderzyła gwałtowna burza, zmuszając grupę do szukania schronienia w jaskini. Nie wiedzieli, że to nie była zwykła burza, a schronienie nie było zwykłą jaskinią. Uważano, że mieściła potężną siłę czterech pór roku i była strzeżona przez stado duchów wilków. Gdy uciekali przez sieć jaskiń, grupa podzieliła się na cztery mniejsze grupy, z których każda uciekała do innego tunelu. Na końcu każdego tunelu znajdowała się jaskinia z drogocennymi kamieniami. Uwięzione w ślepych zaułkach przez duchy wilków, grupy wierzyły, że ich życie się skończyło. Jednak na chwilę przed ich śmiercią w paszczach wilków uderzył piorun, niszcząc jaskinię wokół nich. Pierwsza grupa, składająca się z jednej kobiety i pięciu mężczyzn, została zmiażdżona w grobowcu Rubinów. Druga grupa, jedna kobieta i trzech mężczyzn, została zmiażdżona przez Szmaragdy. Trzecia i czwarta grupa, każda składająca się z jednej kobiety i czterech mężczyzn, zostały zmiażdżone przez Szafir i Bursztyn. To może wydawać się końcem historii tej grupy, ale był to dopiero początek. Kamienie, które zmiażdżyły ich ciała, napełniły ich mocą i połączyły ich dusze, nie tylko ze sobą, ale także z duchowymi wilkami. Odrodzili się jako częściowo ludzie, częściowo wilki, ze zdolnościami wykraczającymi poza ich wyobraźnię. Byli Szarymi.