Rozdział 25 KLASKUJ MNIE, SŁODKU KLASKUJ MNIE!(2)

Poszła za nim do środka. Jej oczy potrzebowały chwili, aby przyzwyczaić się do przyćmionego oświetlenia, przerywanego sznurami kolorowych świateł rozwieszonych w chaotyczny sposób po całym pomieszczeniu. Jedną połowę przebudowanej przestrzeni wypełniały okrągłe stoliki kawiarniane i krzesła, przy których ludzie siedzieli i stali, rozmawiając. Świece na każdym stoliku nadawały temu miejscu miły, intymny charakter.

Drugą połowę przestrzeni stanowiło, z tego co mogła stwierdzić, właściwe lochy. Różne elementy wyposażenia stały wzdłuż ściany, a środek przestrzeni zdominowany był przez ogromną, drewnianą ramę w kształcie litery A, podobną do tej, która mogłaby podtrzymywać dużą huśtawkę.

„Łazienka jest tam” – powiedział Ray, wskazując palcem. Poprowadził ją wokół tego, co ze strony internetowej nazywało się strefą towarzyską, w najdalszy kąt. Starała się nie patrzeć na sprzęt do zabawy, gdzie bawiło się kilka osób. Ludzie w strefie towarzysko-społecznej byli ubrani we wszystko, od formalnych strojów fetyszowych po dżinsy.