Rozdział 405 Ta kobieta jest taka fajna. Lubię ją. (Część druga)

„Bzdura, ona jest tylko kobietą. Bułka z masłem. Poza tym mamy o wiele więcej ludzi niż oni. Nie sposób, żeby się od nas odsunęli”. Piegowaty mężczyzna mówił pewnie. Nie uważał, że Daisy jest twardą kobietą. Uważał tylko, że Daisy dobrze strzela, a poza tym nie było w niej nic więcej. Więc się jej nie bał.

„Nie zapomnij o liczbie gwiazdek na jej epolecie. Każdy, kto zajmuje tak wysokie stanowisko w armii, musiał ciężko na nie zapracować i jest godzien tego tytułu. Nie lekceważ jej”. Szef był szefem. Mimo że czasami potrafił być lubieżny, w ważnych momentach był spokojny i zaradny. A co do pułkownika Ouyanga... „Cóż, cieszę się, że tak szybko na siebie wpadliśmy”, pomyślał handlarz bronią, który był bardzo podekscytowany ponownym spotkaniem z Daisy.

„I co z tego? Nawet jeśli ma wiele gwiazdek na epolecie, nadal możemy sobie z nią łatwo poradzić. Mamy o wiele więcej ludzi po naszej stronie”. Mężczyzna z długą blizną na twarzy nie zgodził się z ostrożnością swojego szefa. Uśmiechnął się szyderczo do Daisy. Dla niego kobieta nie była kimś, kogo można się bać.