Rozdział 114 Ty też znasz mojego chłopaka

Wyraz twarzy Lanni stał się subtelny, gdy usłyszała ten głos i spojrzała w tamtą stronę. Szybko wstała. Potajemnie zgrzytała zębami ze złości, obwiniając głupią dziewczynę, którą Mona w rzeczywistości nazywała szefową.

Podszedł do nas wysoki, silny i przystojny mężczyzna po trzydziestce.

Miał na sobie białą koszulkę polo i czarne spodnie od garnituru. Zegarek, który nosił, był limitowaną edycją Rolexa, jak mogli stwierdzić ludzie znający się na zegarkach. Wyglądał łagodnie i elegancko.