Rozdział 828 Dlaczego ośmieszam się

Sophia nic nie powiedziała. Jej milczenie pogłębiło się, a jej oczy wyostrzyły się chłodem, który zdawał się przecinać korytarz, rzucając wyzwanie każdemu w pobliżu, by przemówił bez zastanowienia.

Lekarz zawahał się, wyraźnie poruszony spojrzeniem, jakie mu rzuciła. Po chwili milczenia w końcu przemówił, jego głos był ostrożny. „Na podstawie tego, co widzieliśmy, kula była w niej przez trzy lata. Żyje z ciągłym bólem. Nawet proste ruchy powodują jej przesunięcie, co tylko pogarsza sprawę. Gdyby nie leki i długotrwała opieka, prawdopodobnie nie byłaby w stanie utrzymać się w pozycji pionowej, a co dopiero się poruszać”.

Teraz to miało sens. Ponieważ kula utkwiła w kręgosłupie Kinsley, stanie przez zbyt długi czas było często nie do zniesienia. Dlatego też, kiedy tylko było to możliwe, wybierała siedzenie, aby złagodzić napięcie.