Rozdział 102 Straszne czyny

Wstrzymałam oddech, gapiąc się na lekarza. Sophia ścisnęła moją dłoń, ale byłam zbyt otępiała, żeby cokolwiek poczuć.

Lekarz spojrzał na mnie. „Twoja córka doznała wstrząsu mózgu, krwiaka podtwardówkowego i urazu tkanek miękkich twarzy, ale jej parametry życiowe są stabilne. Ponieważ jeszcze nie jest przytomna, musimy kontynuować obserwację przez 24 godziny. Może się wkrótce obudzić lub-”

Zanim lekarz zdążył dokończyć wypowiedź, zemdlałam.