Pobierz aplikację

Apple Store Google Pay

Lista rozdziałów

  1. Rozdział 201 Bezpośredni komplement
  2. Rozdział 202 Wojna licytacyjna
  3. Rozdział 203 Dziecko
  4. Rozdział 204 Link
  5. Rozdział 205 Kaley
  6. Rozdział 206 Prośba
  7. Rozdział 207 Żółta Panamera
  8. Rozdział 208 Bomba
  9. Rozdział 209 Skargi
  10. Rozdział 210 Niezachwiane zaufanie
  11. Rozdział 211 Nieprawdziwe plotki
  12. Rozdział 212 Idol śpiewaka-tancerza
  13. Rozdział 213. Negatywna reakcja w sieci
  14. Rozdział 214 Historia
  15. Rozdział 215 Ostrzeżenie Hanny
  16. Rozdział 216 Rola drugoplanowa
  17. Rozdział 217 Dyrektor Kennedy
  18. Rozdział 218 Długoletni fan
  19. Rozdział 219 Zwichnięcie
  20. Rozdział 220 Gesty pełne czułości
  21. Rozdział 221 Kuzyn
  22. Rozdział 222 Młoda Para
  23. Rozdział 223 Sprzeciwy
  24. Rozdział 224 Ostatnie przedsięwzięcie aktorskie Kaley
  25. Rozdział 225 Żarty
  26. Rozdział 226 Analiza
  27. Rozdział 227 Pat
  28. Rozdział 228 Jedyny gość
  29. Rozdział 229 Podstawowe wyzwanie
  30. Rozdział 230 Dodatkowy bilet
  31. Rozdział 231 Omdlewanie
  32. Rozdział 232 Uniwersalne antidotum
  33. Rozdział 233 Baza medyczna
  34. Rozdział 234 Zły omen
  35. Rozdział 235 Cyberatak
  36. Rozdział 236 Powrót do domu
  37. Rozdział 237 Przeprosiny Hanny
  38. Odznaka pracy rozdziału 238
  39. Rozdział 239 Współpraca o wysokich opłatach
  40. Rozdział 240 Nadgorliwy fan
  41. Rozdział 241 Pościg
  42. Rozdział 242 Plan Hanny
  43. Rozdział 243 Zaprzeczenie
  44. Rozdział 244 Nieznaczna rana
  45. Rozdział 245 Oszczerstwo
  46. Rozdział 246 Wezwania sądowe
  47. Rozdział 247 Kobieta wariatka
  48. Rozdział 248 Intrygant Devin
  49. Rozdział 249 Nowy skrypt
  50. Rozdział 250 Edycja Problemu

Rozdział 4. Skandaliczne wymagania

„Hanna! Co ty, u licha, robisz? Dlaczego, u licha, postanowiłaś dać Emerie w kość?”

Z willi rozległ się donośny krzyk, któremu towarzyszył odgłos szybko zbliżających się, nerwowych kroków.

Hanna podniosła wzrok, by spotkać się z surowymi oczami obecnego prezesa Wheeler Group. Jej starszy brat, Phillip Wheeler, kipiał gniewem i złapał ją za nadgarstek.

„Przekraczasz granicę, wiesz o tym? Emerie była dla ciebie po prostu miła. Jak mogłeś ją tak źle traktować? Przeproś i zrób to teraz!”

Fala bólu przeszyła nadgarstek Hanny, gdy palce Phillipa zacisnęły się mocniej. Z jego rąk wystawały niebieskie żyły, a on najwyraźniej był gotowy zmiażdżyć jej kości.

Hanna przewróciła oczami i rzuciła mu wyzywające spojrzenie. „Czy zrobiłam coś złego? Dlaczego miałabym ją przepraszać?”

„Niewiarygodne! Nadal nie okazujesz skruchy!”

Phillip chwycił Emerie, trzymając ją opiekuńczo w ramionach. Jego spojrzenie złagodniało, gdy skierował je na Emerie, ale gdy spojrzał na Hannę, jego ton stał się lodowaty i wściekły. „Podsłuchałem, co Emerie powiedziała wcześniej . Czyś ty stracił rozum? Jak mogłeś włóczyć się całą noc? Zachowujesz się jak nieokrzesany wieśniak, którym jesteś! Twoje wybryki mogą zszargać długotrwałą przyjaźń między dwiema rodzinami! Powinniśmy pozwolić Emerie poślubić Rylanda zamiast tego”.

Hanna uśmiechnęła się krzywo.

Rozszyfrowała intencje Phillipa. Chciał wykorzystać tę sytuację, aby zmusić Hannę do zrzeczenia się zaręczyn z Rylandem.

Przedtem tożsamość Emerie nie została ujawniona. Ryland i Emerie, którzy dorastali razem, byli podejrzewani o małżeństwo przez długi czas.

Nawet po powrocie Hanny rodzina Wheelerów próbowała poślubić Emerie w rodzinie Quinn. Jednak dziadek Rylanda poręczył za Hannę, prawowitą córkę rodziny Wheelerów.

Aby spełnić życzenie Emerie, Wheelerowie bez wahania zniesławili Hannę.

„Chcesz, żebym odwołała zaręczyny? Nie ma sprawy. I tak nie przepadam za Rylandem!”

Hanna odtrąciła dłoń Phillipa, bez wysiłku uwalniając nadgarstek. „Jeśli pójdziemy tą drogą, chcę, żeby Emer ie uklękła i przeprosiła mnie na moich oczach. I chcę, żeby Ryland publicznie przyznał się do romansu z siostrą swojej narzeczonej za pośrednictwem wszystkich kanałów medialnych i wycofał się z zaręczyn”.

Cera Emerie stała się szara. Instynktownie zaprzeczyła: „Nie miałam romansu z Rylandem! Jak mogłabym uwieść twojego narzeczonego?”

Obserwując zakłopotany wyraz twarzy Phillipa, Emerie zacisnęła pięści, wyglądając na niewinną i zaniepokojoną. „Hanna, zupełnie nas nie zrozumiałaś. Ryland i ja byliśmy jak rodzeństwo od dzieciństwa. To nie to, co myślisz... Jak mogłaś tak o mnie myśleć?”

Patrząc na jej delikatne oblicze, Hanna poczuła odrazę.

„Skoro twierdzisz, że jesteś niewinny, to czy ślady na twojej szyi są dziełem jakiegoś innego dżentelmena?”

Hanna rzuciła Emerie zimny uśmiech. „Dobrze się bawisz, prawda? Najwyraźniej nie jestem biegła w tych dziwnych grach, w które ty, jak się wydaje, lubisz grać”.

Twarz Emerie znów zamarła. Próbowała się uspokoić i wyjaśniła: „Mam alergie. Jak możesz tak źle o mnie myśleć?”

Hanna prychnęła. „Nie mam cierpliwości, żeby wdawać się w tę dyskusję! To jedyny warunek, żebym mogła rozważyć anulowanie zaręczyn”.

W świecie Hanny nie przełknęłaby obelg i poniżenia. Mimo że Ryland był dla niej śmieciem, Emerie musiała uklęknąć, jeśli chciała go jej ukraść.

Wargi Emerie zadrżały; odebrało jej mowę. Tymczasem Philip zacisnął pięści i warknął: „Hanna! Dość!”

Kontynuował wściekle: „Ryland w ogóle nie jest tobą zainteresowany. Emerie zawsze była rozsądna i spełniona. Jest wyrafinowana i wygląda jak synowa bogatej rodziny. Ale ty? Jesteś bezczelna i ignorancka! Najpierw błagałaś Rylanda, żeby rozłączył go z Emerie, a teraz stawiasz skandaliczne żądania. Jesteś bardziej niż okrutna! Emerie i Ryland mają równą pozycję społeczną, dorastając razem. Są idealną parą!”

Hanna prychnęła na niego. „Panie Wheeler, zapomniał pan, że jestem prawowitą córką rodziny? To ja powinnam dorastać z Rylandem i otrzymać odpowiednie wykształcenie”.

Filip był bez słowa.

„Philip, nie marnuj na nią słów”.

Do środka wszedł mężczyzna w luźnej bluzie i słuchawkach, sprawiając wrażenie, jakby właśnie zakończył poranny bieg.

Rzucił Hannie aroganckie spojrzenie i powiedział: „Zrezygnuj z zaręczyn. W przeciwnym razie zaciśniemy pasa i będziesz śpiewać inną piosenkę!”

Powiedziawszy to, przytulił Emerie w ramionach i powiedział do niej delikatnie: „Nie martw się. Jestem po twojej stronie. Nauczę tę niesforną dziewczynkę bardzo potrzebnej lekcji!”

Emerie chwyciła za ubranie Colby Wheelera, jej oczy zrobiły się czerwone. Wyglądała żałośnie. „Colby, nie kłóć się z Hanną w moim imieniu. Jestem outsiderem. Ty jesteś rodziną...”

Serce Colby'ego bolało na widok Emerie w takim stanie. „Bzdura. Jesteś moją ulubioną siostrą, małą księżniczką naszej rodziny!”

Spojrzał na Hannę i krzyknął: „Na kolana! Przeproś Emerie!”

تم النسخ بنجاح!