Rozdział 254

„Twoja wnuczka pochodzi z niskiego środowiska i pod każdym względem naśladuje moją córkę, przypuszczając, że wzbije się na gałąź, by stać się feniksem, radzę ci, abyś ją dobrze wykształcił, jeśli nie możesz jej wykształcić, nie obwiniaj nas za to, że pomagamy ci ją wykształcić”.

„Ona po prostu nie zasługuje na to, by pójść w ślady Jacka z mojej rodziny. Radzę jej, by szybciej uświadomiła sobie swoją tożsamość, skoro jesteś jej babcią, dobrze jej radzę, by przy wysiłku nawiązywania kontaktów z innymi lepiej się rozwijała, by nie musiała polegać na własnym ciele, by w końcu zdobyć nawet stypendia. Obawiam się, że nie wiesz, ale twoja wnuczka i ci starzy i niewyobrażalni profesorowie zbliżają się do siebie i na pierwszy rzut oka ta relacja nie jest normalna”.

Tego dnia rzucili jej tyle obelg, ile tylko mogli, i słyszałem, że Mary zasłabła wkrótce po ich wyjściu.