Rozdział 4

Sebastian szukał Sabriny przez miesiąc.

Gdy pomyślał, że Sabrina może nie być aż tak zła, jak wykazało jego śledztwo, pojawiła się jako kelnerka w pokoju specjalnie jemu poświęconym.

On naprawdę jej niedocenił.

„Dyrektorze Ford… o co chodzi?” Kierownik restauracji, który towarzyszył Sebastianowi, zadrżał, patrząc na Sebastiana.

„ Jak długo ona tu jest?” Sebastian spojrzał chłodno na kierownika.

„ Miesiąc...miesiąc” – wyjąkał menadżer.

Miesiąc!

Stało się to dokładnie w czasie, gdy uciekła od rodziny Fordów.

Nie próbowała uciec, chciała tylko podnieść cenę.

Kurwa!

Sabrina spojrzała na Sebastiana z urazą i poczuła się skrzywdzona.

Jak świat może być taki mały?

„ Nie rozumiem, co mówisz, puść mnie! Jeśli nie, zadzwonię na policję”. Próbowała jak mogła, żeby uwolnić się z więzów Sebastiana, ale nie mogła się ruszyć.

Sabrina odczuwała tak silny ból, że na jej czole zaczęła pojawiać się cienka warstwa potu.

Kierownik zrugał Sabrinę ze strachem: „Layla Young, posunęłaś się za daleko!”

Sebastian prychnął. „Layla Young? Ukryłaś fakt , że właśnie wyszłaś z więzienia, zmieniając nazwisko na Layla Young?”

W tym momencie podbiegła do niej kierowniczka lobby – ta sama kelnerka, która poprosiła Sabrinę, aby zajęła jej miejsce – ale była zbyt przerażona, by odezwać się.

Sabrina była w rozpaczy.

W tym miesiącu zostały jej już tylko dwa dni na odebranie wypłaty.

Jednak znów wszystko się nie udało.

„ Dlaczego zawsze odmawiasz zostawienia mnie w spokoju? Dlaczego?!" Jej oczy natychmiast zaczerwieniły się ze złości i frustracji.

Nagle uniosła nadgarstek i ugryzła Sebastiana w ramię, co spowodowało, że Sebastian rozluźnił uścisk z powodu bólu.

Sabrina odwróciła się i uciekła tak szybko, jak mogła.

Nie mogła z nikim walczyć, więc mogła tylko uciekać.

Gdy Sebastian w końcu zareagował, Sabrina już wybiegła z restauracji i szybko wsiadła do autobusu. Wysiadła po kilku przystankach.

Gdy szła ulicą, nagle zaczęła niekontrolowanie krzyczeć.

Zamiast Selene trafiła na miesiąc do więzienia, pewien martwy mężczyzna zabrał jej to, co najdroższe. W końcu z wielkim trudem wydostała się z więzienia, ale nigdy więcej nie mogła zobaczyć swojej matki.

Czy ona nie miała wystarczająco pecha?

Jakim demonem jest ten człowiek o imieniu Ford? Dlaczego był tak zdeterminowany, żeby jej nie puścić? Dlaczego?!

Czy to dlatego, że dopiero co wyszła z więzienia i nie miała nikogo, na kim mogłaby polegać, więc bycie prześladowaną wyglądało przyjemnie?

Sabrina ryczała, aż jej wnętrzności się rozstroiły. W końcu przykucnęła na poboczu drogi i wymiotowała bez przerwy. Jednak wymiotowała tylko zielonym, kwaśnym płynem, ponieważ nic nie jadła.

Kobieta, która właśnie przechodziła obok, poklepała ją po plecach i zapytała: „Dziewczyno, czy odczuwasz wczesne objawy ciąży?” „Wczesna ciąża?” Sabrina wzdrygnęła się.

Ostatnio często czuła mdłości, ale nigdy nie przyszło jej do głowy, że może być w ciąży. Po przypomnieniu kobiety nagle przypomniała sobie, że od tamtej nocy minął już ponad miesiąc.

Przyszła do szpitala w panice i trzymała w rękach tylko kilka dziesiątek dolarów. Nie wystarczyło to nawet na wykonanie jakiegokolwiek testu.

Lekarz dał Sabrinie pasek testowy do wykonania badania moczu.

Dziesięć minut później lekarz potwierdził: „Jesteś w ciąży”.

Sabrina zachwiała się na moment. „Nie, nie mogę być w ciąży”.

„Ciąża może zostać przerwana”. Lekarz powiedział chłodno, po czym spojrzał na zewnątrz. „Następny”.

Sabrina wyszła z pokoju, usiadła sama na ławce szpitalnej i poczuła się bezradna.

„ Nie płaczNie płacz, ocieraj łzy”. Usłyszała bełkotliwy, słodki głos. Spojrzała w górę i zobaczyła małą dziewczynkę, która wciąż była w pieluchach, stojącą przed nią.

Dziewczynka podniosła swoje pulchne rączki, aby otrzeć łzy Sabriny, ale jej się to nie udało. Dlatego zamiast tego poklepała Sabrinę po nogach, aby ją pocieszyć.

Serce Sabriny od razu się roztopiło, gdy zobaczyła, co zrobiła ta mała dziewczynka.

„ Proszę wybaczyć, moje dziecko jest miłym i emocjonalnym dzieckiem”. Młoda matka stanęła naprzeciwko Sabriny i się uśmiechnęła.

„ Twoje dziecko jest bardzo słodkie” – odpowiedziała uprzejmie Sabrina.

Spojrzała z zazdrością na matkę i córkę, gdy odchodziły. Nie mogła powstrzymać się od dotknięcia dolnej części brzucha. Nie miała już żadnej rodziny. Dziecko w jej brzuchu było jej jedynym ciałem i krwią.

Ogarnęło ją poczucie radości i oczekiwania związane z zostaniem mamą.

Czym jednak może karmić i wspierać dziecko?

Nie było jej stać nawet na zabieg aborcji.

Wczesnym rankiem następnego dnia Sabrina, z przebłyskiem nadziei, przyszła do więzienia i błagała strażnika. „Czy mogę zobaczyć ciotkę Grace?”

Kiedy Sabrina po raz pierwszy trafiła do więzienia, Grace Summer już od kilku lat odsiadywała wyrok. Grace opiekowała się Sabriną i uratowała ją od wielu kłopotów. Nie znała przeszłości Grace, ale wiedziała, że Grace jest bogata.

Każdego miesiąca Grace otrzymywała od gości sporą sumę pieniędzy.

Grace dała jej nawet kilkaset dolarów, kiedy Sabrina wychodziła z więzienia.

„ Grace Summer była na wolności ponad miesiąc temu” – powiedział strażnik, obliczając czas.

„ Co?” Sabrina była zaskoczona.

„ Musisz być Sabrina Scott, prawda?” – zapytał nagle strażnik. Sabrina skinęła głową. „To ja”.

„ Grace zostawiła ci numer, kiedy ją wypuścili. Tego dnia wsiadłeś do luksusowego samochodu, jak tylko wysiadłeś. Krzyczałem, żebyś się zatrzymał, ale mnie nie usłyszałeś”.

Strażnik podał Sabrinie kartkę z zapisanym na niej numerem telefonu. „Dziękuję.”

Dwie godziny później, na oddziale VIP w najbardziej prestiżowym prywatnym szpitalu w South City, Sabrina poznała swoją współwięźniarkę, Grace Summer.

Oczy Grace były lekko zamknięte, gdy leżała na łóżku chora. Jednak jej siwe włosy sprawiały, że wyglądała bardziej wdzięcznie i elegancko.

Sabrina już od najmłodszych lat wiedziała, że jest piękna, nie wiedziała jednak, dlaczego trafi do więzienia.

„ Ciociu Grace?” – zawołała łagodnie Sabrina.

Grace stopniowo otwierała oczy. Kiedy zobaczyła Sabrinę, była tak podekscytowana, że zaczęła kaszleć przez chwilę, po czym się uspokoiła i powiedziała: „Sabrino, w końcu mogłam cię poznać. Poprosiłam tego bachora, żeby cię przyprowadził, ale on ciągle powtarzał, że wróciłaś do swojego rodzinnego miasta. W końcu wróciłaś dzisiaj. Cieszę się, że wróciłaś”.

„ Wróciłam z mojego rodzinnego miasta, ciociu Grace.” Sabrina skłamała. Wiedziała, że bachor, o którym mówiła Grace, musi być jej synem.

Sabrina w końcu zrozumiała, dlaczego mogła zostać uniewinniona wcześniej. To dlatego, że syn Grace włożył wiele wysiłku, aby ją wydostać.

Fakt, że byli gotowi ją wydostać, był już całkiem dobry. Jak mogliby pozwolić Grace mieć tak biedną przyjaciółkę jak ona?

Kłamstwo, które powiedziała Grace na temat powrotu do rodzinnego miasta, nie było przesadą.

„ Nigdy nie zapomnę, że nie przeżyłabym tak długo, gdyby nie twoja opieka w więzieniu i nie mogłabym już nigdy zobaczyć mojego syna”. Grace była tak wzruszona, że się rozpłakała.

Sabrina pokręciła głową. „Nic się nie stało, ciociu Grace. Nie spodziewałam się nagrody, kiedy się tobą opiekowałam …”

W tym momencie zastanawiała się, jak poprosić chorą Grace o pożyczkę. W końcu ugryzła się w wargi, jakby podjęła decyzję i powiedziała: „Ciociu Grace, wiem, że nie powinnam ci tego teraz mówić, ale naprawdę nie miałam wyboru, ja…”

„ Co się stało? Jesteś teraz przy mnie – jeśli będziesz miał jakieś trudności, możesz mi powiedzieć” – zapytała Grace.

„ Ciociu Grace, czy mogłabyś pożyczyć mi trochę pieniędzy?” Głowa Sabriny opadła bardzo nisko – nie odważyła się na nią spojrzeć.

„Ile chcesz? Dam ci.” Za nią można było usłyszeć łagodny głos.

Sabrina szybko odwróciła głowę i była tak zszokowana, że nie mogła mówić płynnie. „Jak to możliwe, że to ty?”