Rozdział 117 Kason jest moją prawdziwą miłością

Policzki Norah zarumieniły się z ciepłem, które próbowała ukryć pod fasadą spokoju. Zapytała samą siebie, czy żywiła jakiekolwiek uczucie do Seana. Prawdę mówiąc, tak. W rzeczywistości jej pociąg do niego był niezaprzeczalny, ale wybrała ucieczkę zamiast ryzyka, obawiając się ponownego utonięcia w głębokich wodach emocjonalnych.

Kiedy skonfrontowano ją z twierdzeniami Seana, Norah poczuła się sceptycznie nastawiona, gotowa zaufać tylko ułamkowi jego słów. Doświadczenie z Derekiem nauczyło ją, że głupotą jest branie sobie do serca słów mężczyzny. Współczucie mężczyźnie było przepisem na dożywotni żal. Ta zasada przestrogi była mantrą, którą Norah powtarzała sobie, mentalną ochroną przed wpływem własnych uczuć.

„Sean, chyba żartujesz. Powszechnie wiadomo, że jesteś najbardziej pożądanym kawalerem wśród elitarnych młodych dam Glophii. Twierdzisz, że jestem pierwsza? Wybacz moje niedowierzanie”, odparła Norah, a jej śmiech zabarwiony był niedowierzaniem i nutą kpiny.