Rozdział 57

„Byłem zajęty nauką i nie zwracałem zbytniej uwagi na sprawy rodzinne przez ostatnie dwa lata. Nie byłem przy tobie w najtrudniejszych chwilach i bardzo mi z tego powodu przykro, Lulu” – powiedział powoli Christopher, a w jego głosie słychać było głębokie poczucie winy.

„Dlaczego przepraszasz? To nie twoja wina” – odpowiedziałem.

„Lulu, musiałaś być załamana. Alexander to taki dupek” – powiedział Christopher, jego spojrzenie było pełne współczucia, ale czułe jak rosa skąpana w słońcu.