Rozdział 7 Robienie tego celowo

„Dobra, wystarczy. Składam rezygnację.” Rosalynn przerwała Keeganowi.

Jej rozwód był w toku. Nie chciała już mieć nic wspólnego z Brianem.

„Obawiam się, że to niemożliwe. Brian wie, że jesteś Rose. Podpisaliśmy kontrakt. Jesteś zobowiązana pracować w studiu przez następne pięć lat” – powiedział Keegan przepraszająco. „On nadal nie wie, że jesteś jego żoną”.

Rosalynn opadła szczęka. „Jak śmiesz podejmować taką decyzję za mnie?”

„Dobrze wiesz, jakim człowiekiem jest Brian. Chcesz, żebym umarł?” błagał Keegan.

Rosalynn musiała powstrzymać się od pokusy, by podejść do niego i go pobić.

„Wiesz, że mam miękkie serce, prawda?”

Ona i Keegan dorastali razem.

Kiedy byli jeszcze dziećmi, Keegan zawsze stawał w jej obronie.

Ich relacja wykraczała poza relacje partnerów biznesowych. Trochę więcej niż przyjaciele, ale trochę mniej niż rodzeństwo.

„Rosalynn, spotkanie zaraz się zacznie” – zawołał nagle za nią kolega.

Rosalynn rozłączyła się z westchnieniem. Przynajmniej na razie nie miała wyboru, musiała płynąć z prądem.

Kiedy ona przybyła, personel już siedział na swoich miejscach.

Po chwili wszedł Brian.

Gdy tylko usiadł na czele długiego stołu, w pomieszczeniu zapadła napięta cisza.

Rosalynn spuściła wzrok i poczuła, jak jej serce przyspiesza.

Brian nie miał pojęcia, że ona jest jego żoną.

Ale czy wiedział, że uprawiał z nią seks tej nocy?

A wczoraj sprowokowała go podczas tego strasznego spotkania. Musi go korcić, żeby ją porządnie zrugać.

Brian przesunął wzrokiem po wszystkich, po czym zatrzymał się na Rosalynn. Jego oczy zatrzymały się na chwilę lub dwie.

„Spotkanie zaczyna się teraz.”

Nadszedł czas, aby Edwin przewodniczył spotkaniu.

„Witam wszystkich. Jestem Edwin Byrd, asystent pana Hughesa. Od dziś SW Studio będzie podlegać Hughes Group i...”

Rosalynn trzymała głowę nisko i słuchała, jak Edwin paplał bez przerwy. Najwyraźniej operacje będą kontynuowane tak jak zawsze, a ich pensje zostaną podniesione zgodnie z polityką Hughes Group.

Oczywiście wiedziała, że Brian jest obrzydliwie bogaty, ale dlaczego roztrwonił pół miliarda, żeby kupić jej studio?

„Jako najnowszy członek Hughes Group, twoim pierwszym projektem będzie dekoracja Centrum Technologii. Rosalynn Fuller zajmie się tą operacją”.

Rosalynn gwałtownie podniosła głowę, słysząc swoje imię, i ze zdumieniem spojrzała na Edwina.

"Ja?"

„Tak” – odpowiedział Edwin bez mrugnięcia okiem.

„Czy się mylisz? Dlaczego mianujesz Rosalynn szefową tego projektu? Ona jest tylko asystentką projektanta”.

To pochodziło od Giselle Powell, dyrektorki działu projektowania. Miała kamienny wyraz twarzy i bezpośredni sposób bycia.

Edwin spojrzał na Briana i czekał na odpowiedź szefa.

Brian z kolei spojrzał na Rosalynn.

„Keegan polecił mi konkretnie Rosalynn. Powiedział, że jest rzadkim geniuszem w świecie designu. Dlaczego, masz jakieś problemy z tym, że przejęła projekt?”

"Ale-"

„Próbujesz podważyć moją decyzję?”

Brian uniósł brwi na Giselle. Jego ton był suchy, ale niósł w sobie nutę wyzwania.

Przerażona śmiertelnie Giselle zamknęła usta i schyliła głowę.

„Czy ktoś jeszcze ma problem? Jeśli nie, to spotkanie zostaje odroczone”.

Brian wstał i zwrócił się do Rosalynn. „Przyjdź do mojego biura”.

Rosalynn mogła tylko na niego patrzeć.

Właśnie uczynił z niej wroga publicznego w miejscu pracy.

Czy robił to celowo?

Rosalynn wzięła głęboki oddech i zacisnęła zęby. Zebrała swoje rzeczy i pod zazdrosnymi spojrzeniami ruszyła do biura Briana.