Rozdział 2

Z Natalie w ramionach Matthew pobiegł do najbliższej apteki Carlson Pharmacy, największej sieci aptek w Eastcliff. Właściciel, Stanley Carlson, był znaczącą postacią w branży medycznej w Eastcliff.

Największa część sprzedaży Cunninghamów była tak zależna od Carlson Group, że ta ostatnia kontrolowała i wspierała finansową linię życia Cunninghamów. Każda z aptek Carlson Group miała wysoko wykwalifikowanego lekarza.

Kiedy Matthew wszedł do sklepu z dziewczyną w ramionach całą we krwi, wszyscy w środku byli oszołomieni. „Hej, nie ma sensu przynosić jej z takim urazem do apteki. Lepiej szybko zawieź ją do szpitala!” powiedział młody sprzedawca, który powstrzymywał Matthew przed pójściem dalej. „Nie mamy takich udogodnień jak szpital i nie możemy jej uratować!”

„ Nie ma takiej potrzeby!” Matthew pokręcił głową i powiedział cichym głosem: „Muszę kupić zestaw srebrnych igieł!”

„ Srebrne igły?” Sprzedawca był zaskoczony, ponieważ nie było wielu osób szukających takiego przedmiotu.

„Dlaczego chcesz kupić srebrne igły?” zapytał zupełnie niespodziewanie starszy mężczyzna z białą brodą.

Gdy młody asystent zobaczył mężczyznę, szybko przywitał go z szacunkiem: „Panie Harrison!”

Ta starsza osoba to Joseph Harrison, genialny doktor z Carlson Pharmacy o niezwykłych umiejętnościach medycznych, które stawiały go w pierwszej trójce w całym Eastcliff. Prestiż, którym cieszyła się Carlson Pharmacy, miał bezpośredni związek z wpływem Josepha w tej dziedzinie.

Jednak Matthew nie zwrócił na niego uwagi i powtórzył niskim, warczącym głosem: „Muszę kupić zestaw srebrnych igieł!”

Młody asystent odpowiedział z mieszanką uwielbienia i gniewu w głosie: „Hej, nie słyszałeś jak pan Harrison do ciebie mówił?”

„ Chcę kupić zestaw srebrnych igieł!” – krzyknął nagle Mateusz.

„ Czego tak krzyczysz?” krzyknął ze złością sprzedawca. „Czy wiesz, gdzie to jest? Po co robisz tu scenę? Ty—”

Joseph machnął ręką i sprzedawca natychmiast przestał mówić . Rzuciwszy okiem na Natalie, która była w ramionach Matthew, Joseph westchnął: „Młody człowieku, ta mała dziewczynka umarła. Dlaczego nie sprawisz jej porządnego pochówku?”

„ Ona jeszcze nie umarła!” krzyknął Matthew.

„ Jak śmiesz zwracać się w ten sposób do pana Harrisona…” Młody asystent chciał wyładować złość na Matthew, ale został ponownie powstrzymany przez Josepha, który widział, że Matthew jest pogrążony w głębokim smutku i że taka reakcja była u niego czymś zupełnie normalnym.

„ Młody człowieku, praktykuję medycynę od ponad czterdziestu lat i potrafię to stwierdzić już na pierwszy rzut oka. To prawda, że ta mała dziewczynka nie miała już sił życiowych”.

„ Powiem to jeszcze raz, ona nie umarła!” krzyknął Matthew wściekły. „Potrzebuję srebrnych igieł. Masz srebrne igły?”

Joseph zmarszczył brwi i zapytał: „Po co ci te srebrne igły?”

„ Chcę ją uratować!” powiedział głośno.

„ Uratować ją?” Joseph spojrzał na Matthew z powątpiewaniem, zastanawiając się, czy ten młody człowiek stracił rozum.

Martwa osoba nigdy nie mogłaby zacząć oddychać od nowa. Nawet przy wyższych umiejętnościach medycznych nie było sposobu, aby przywrócić zmarłą osobę do życia! Mimo to Matthew wydawał się spokojny i błyszczał pewnością siebie w oczach. To zaskoczyło Josepha, który zaczął cicho: „W sklepie nie ma srebrnych igieł”.

Matthew odwrócił się i miał zamiar odejść, ale Joseph kontynuował po chwili: „Mam jednak zestaw srebrnych igieł. Mogę ci je pożyczyć na jakiś czas”.

Zatrzymując się w miejscu, Matthew odwrócił się i powoli skinął głową. „Dziękuję!”

„ Przynieś mi moje srebrne igły i przygotuj pokój z tyłu” – rozkazał Józef.

Młody asystent wyglądał na zdezorientowanego. „Panie Harrison, ona już nie żyje. Jeśli coś się stanie—”

„ Jeśli coś się stanie, będę za to odpowiedzialny!” – przerwał mu spokojnie Joseph.

Nie śmiąc już nic mówić, sprzedawca natychmiast odszedł, zgodnie z poleceniem, podczas gdy Matthew zaniósł Natalie do pokoju pod przewodnictwem Josepha. W zasięgu wzroku było łóżko szpitalne, więc Matthew położył na nim Natalie. W tym samym czasie Joseph przyniósł zestaw srebrnych igieł.

Sprzedawca wściekłym tonem warknął na niego: „To są igły do użytku pana Harrisona, dzięki którym uratował niezliczone życia na przestrzeni lat. To dla ciebie największy zaszczyt, że pożycza ci je teraz. A jednak używasz ich na martwej osobie. To całkowita zniewaga dla pana Harrisona!”

Przesuwając palcami po srebrnych igłach, Matthew miał niewytłumaczalne poczucie znajomości przedmiotu, a jego twarz tchnęła pewnością siebie.

Sprzedawca wydął wargi i prychnął: „Hmph, jaka strata czasu. Nigdy nie widziałem, żeby umarli wracali do życia!”

„ Dobrze, wyjdź teraz z pokoju!” Joseph machnął ręką i gestem dał mu znak, żeby wyszedł.

„ Ja…” Sprzedawca był zaskoczony, ale mimo to niechętnie opuścił pokój.

„Potrzebujesz mojej pomocy?” Joseph zapytał cicho. Chociaż wiedział, że to daremny wysiłek, być może mógłby złagodzić smutek Matthew, robiąc to. Będąc w branży medycznej przez tyle lat, zawsze był życzliwy i miał szanowaną reputację w Eastcliff. Nawet wobec nieznajomego nadal żywił odrobinę litości i współczucia, co w dużej mierze przyczyniło się do jego wysoce szanowanego i poważanego nazwiska.

Matthew spojrzał na niego i powiedział cicho: „Proszę trzymać się dwóch punktów nacisku tutaj!”

Punkty, które miał na myśli, to GV20, który znajdował się na górze głowy, podczas gdy KI1 znajdował się na dole stopy. GV20 był punktem spotkania wszystkich żył i przebiegał przez całe ciało. Głowa była punktem spotkania Yang, a także centrum wszystkich pulsów, a GV20 był punktem, w którym zbiegała się energia meridianów. Natura tego punktu nacisku była Yang, ale trzymał on również Yin w środku. Dlatego mógł dotrzeć do wszystkich żył Yin i Yang, łącząc jednocześnie wszystkie punkty nacisku wokół niego. Jeśli chodzi o KI1 znajdujący się na podeszwie stopy, to tam płyn z nerki wypływał na powierzchnię.

Mimo wątpliwości Józef zrobił to, o co go poproszono i wywarł nacisk na te dwa punkty.

Trzymając igły w dłoni, Matthew wziął głęboki oddech i nagle umieścił trzy igły jednocześnie na twarzy Natalie.

Oczy Josepha niemal wyskoczyły z oczodołów, gdy zobaczył, że trzy igły zostały umieszczone dokładnie w trzech punktach nacisku bez najmniejszego mgiełki . Nawet po dziesięcioleciach praktykowania medycyny i mając duże doświadczenie, nie był w stanie umieścić ich tak precyzyjnie w tym samym czasie. Teraz, jak ten młody człowiek mógł mieć tak głębokie umiejętności?

Mimo to, nawet z tymi niezwykłymi zdolnościami, nie potrafił przywrócić zmarłych do życia! Podczas gdy Joseph pogrążył się w myślach, Matthew wbił już dwadzieścia trzy igły w różne punkty nacisku na całym ciele Natalie.

Twarz Josepha zmieniła się z poważnej na zaskoczoną, gdy zobaczył układ tych metalowych kolców. Dopóki Matthew nie wbił ostatniej igły, wyraz twarzy Josepha był całkowicie zamrożony.

W tym momencie Natalie, która miała być martwa, wypuściła mały oddech, a jej palce lekko zadrżały. Zszokowany Joseph otrząsnął się ze swojego zamrożonego stanu i wyjąkał: „Młody człowieku, t-ta technika, której właśnie użyłeś, t-czy ma jakąś nazwę?” W rzeczywistości już miał domysł w sercu, ale było mu zbyt trudno w to uwierzyć, więc musiał zapytać.

„ To jest Boska Umiejętność Akupunktury!” odpowiedział Matthew z poważną miną.

„ Tak jak myślałem!” Joseph wykrzyknął. „Mój arcymistrz powiedział kiedyś, że tylko Boska Umiejętność Akupunktury może przywrócić zmarłych do życia na tym świecie” powiedział, wciąż się trzęsąc. „Jednak ta technika została utracona przez stulecia. Nie spodziewałem się, że będę miał okazję być jej świadkiem nawet dzisiaj! Niebiosa były dla mnie łaskawe!” Kiedy skończył mówić, złożył dłonie i skłonił się przed Matthewem, mówiąc: „Młody człowieku, wybacz moją ignorancję i wybacz mi, jeśli wcześniej cię uraziłem!”

„Proszę, nie mów tego!” Matthew zrobił pauzę i powiedział cichym głosem: „I proszę, nikomu o tym nie mów!” Lepiej było na razie zachować jadeitowy wisiorek w tajemnicy. W końcu jego rodzina została przez niego unicestwiona.

Zaskoczony na początku, Joseph natychmiast zrozumiał dlaczego. To była niezwykła technika i nikt nie wiedział, co się stanie, jeśli stanie się to wiadomością dla opinii publicznej! „Nie martw się, młodzieńcze. Zdecydowanie nie powiedziałbym o tym nikomu innemu!” obiecał.

Właśnie wtedy za drzwiami rozległ się jakiś hałas. „To tutaj, panie Williamsie. Nie mam pojęcia, jaką sztuczkę wyczynia ten człowiek, ale pan Harrison pozwolił mu wnieść martwą dziewczynę do środka. To taki zły omen, nie sądzisz?”

Drzwi otworzyły się i sprzedawca wrócił do pokoju z kierownikiem sklepu. Kiedy pan Williams zobaczył Josepha, uśmiechnął się uprzejmie i zapytał z szacunkiem: „Panie Harrison, dlaczego nie zrobi pan sobie przerwy i nie pozwoli mi zająć się tą sytuacją?”

Jednak Joseph nie zwrócił na niego uwagi, wciąż patrząc na Matthew z szacunkiem. Niezrażony tym, pan Williams rozejrzał się po pokoju i powiedział chłodno: „Wyrzućcie stąd to trup!”

„ Jak śmiesz!” – krzyknął Józef ze złością.

Pan Willimas podskoczył ze zdziwienia i przemówił cichym głosem: „Panie Harrison, ta osoba nie żyje. Jeśli ją tu zatrzymamy, czyż nie—”

„ Kto mówi, że ona nie żyje?” wtrącił się wściekle. „Nie widzisz, że ten młody, nie, ten dżentelmen miał…” Joseph chciał wyjaśnić, jak Matthew uratował życie Natalie, ale nagle się powstrzymał. Gdyby kontynuował, czy nie zdradziłby tajemnicy Matthew?

„ Ta młoda dziewczyna została właśnie bardzo poważnie ranna!” powiedział zamiast tego i chłodno ich ostrzegł: „Wynoście się stąd. Muszę ją leczyć!”

„ Co?” Pan Williams był zszokowany. „Panie Harrison, czy nie powiedziałeś wcześniej, że ona nie żyje?

„ Popełniłem błąd i źle oceniłem jej stan”. Prychnął i zapytał: „Czy teraz będziesz się ze mnie naśmiewał z powodu mojego słabnącego wzroku?”

W jednej chwili zimny pot zaczął pojawiać się na czole pana Williama. Jako filar siły Carlson Pharmacy, nawet sam właściciel musiał być pełen szacunku dla Josepha. Pan Williams pomyślał: Jak mogłem obrazić osobę taką jak on?

„ Wynoś się stąd!” – krzyknął ponownie Joseph.

„ T-tak, o-oczywiście!” Pan Williams skinął głową i skłonił się głęboko, po czym wyciągnął sprzedawczynię ze sobą z pokoju.

Gdy już byli na zewnątrz, można było usłyszeć wściekły głos pana Williamsa pouczającego sprzedawcę: „Czy to masz na myśli mówiąc o martwej osobie? Cholera, czy ty chcesz wpędzić mnie w kłopoty?”