Rozdział 69

Oddech zamarł mi w płucach, gdy młody krawiec i ja patrzyliśmy na siebie, żadne z nas nie mrugnęło okiem.

Chodzi mi o to, że nie jestem kimś, kto może twierdzić, że ma cokolwiek zbliżonego do niebezpiecznych krągłości kusicielki, ale zdecydowanie jestem dziewczyną. Podobnie jak moja mama, mam mniejsze piersi, ale moja talia jest mała, a moje biodra są dalekie od wąskich.

Krawcowa patrzy na mnie jeszcze przez sekundę, po czym szybko mruga, a jej twarz nagle nabiera jasności, studiuje mnie, gdy składa elementy w całość. „Proszę” – mówię, unosząc ręce i gwałtownie potrząsając głową – „proszę, błagam cię...”