Rozdział 329

Na dole, gdzie wszyscy zbieramy się przy drzwiach i czekamy, aż samochody podjadą pod front pałacu, panuje najlepszy rodzaj chaosu. Uśmiecham się szeroko, trzymając cheeseburgera w jednej ręce i kieliszek szampana w drugiej, rozmawiając z rodziną, witając wszystkich i wymieniając komplementy.

Żaden z komplementów nie jest fałszywy, bo wszyscy wyglądają niesamowicie. Wszyscy mężczyźni są w smokingach, a podczas gdy mój tata i Rafe noszą smokingi, jakby się dla nich urodzili, nikt nie przebija wujka Rogera i Jessego pod względem szyku. Marynarka Jessego na dzisiejszy wieczór jest wykonana z niesamowicie pięknego aksamitu w kolorze wina z czarnymi klapami. Pochłonęłaby każdego innego, ale osobowość Jessego daje sobie z tym radę. „Cześć, piękna kuzynko” – mruczy, przyciągając mnie bliżej, by pocałować w policzek, uśmiechając się szyderczo na widok mojej krótkiej futrzanej kurtki. „Co tam ukrywasz?”

„Och, broń” – mówię, szczerząc się i biorąc duży kęs cheeseburgera. „Fiolki z trucizną, bardzo mały karabin snajperski”. Podnoszę palce blisko twarzy, ściskając je, wskazując przybliżony rozmiar karabinu.