Rozdział 309

Kiwa głową w moją stronę i wybiegamy z pokoju.

Zabieram Jacksona kilka drzwi dalej do gabinetu taty. Nie do jego biura, gdzie wykonuje całą swoją wielką pracę – ale do spokojnego pokoju, do którego idzie się zrelaksować i pomyśleć, albo na małe intymne pogawędki z najbliższymi doradcami, mamą, Rafe’em lub mną. Albo teraz z Markie i June, jak sądzę, teraz, gdy oni też są dorośli.

Nie mogę powstrzymać się od uśmiechu, gdy Jackson wchodzi do pokoju, jakby był tam tysiąc razy. Nie chodzi o to, że jest zarozumiały – Jackson po prostu nie chce się rozglądać i podziwiać mebli ani książek taty. Interesuje się tylko mną – ten pokój mógłby być wypełniony śmieciami, zresztą on by tego nie zauważył. Jackson natychmiast przechodzi na siedzisko przy oknie, siada i otwiera ramiona, co jest dla mnie wyraźnym zaproszeniem, abym podeszła bliżej.