Rozdział 254

W zasadzie musimy biec sprintem przez pole, gdzie znajdują się koszary kandydatów, aby zdążyć na tory kolejowe. Elegancki pociąg czeka tam, buchając parą, wypełniając się kadetami, którzy wszyscy chcą wrócić do domu na przerwę zimową. Kiedy biegniemy, w myślach ponownie dziękuję mojej matce za jej uzdrawiające moce – kto by pomyślał, że dwa dni temu leżałam praktycznie martwa nad ramieniem Jacksona, a teraz pędzę przez pole z moimi najlepszymi przyjaciółmi, z prawie pustym workiem podskakującym na moich plecach?

Gdy docieramy do torów, widzę, że peron sam w sobie jest pusty, prawie wszyscy kadeci już wsiedli, więc od razu rzucam się do drzwi pociągu, chcąc wsiąść i zająć miejsce. Ale zanim zdążę złapać za małą rączkę, żeby wsiąść do najbliższego wagonu, Jesse chwyta mnie za ramię.

„Ari, co ty robisz!?”