Rozdział 43

Wiem, że to pewnie niegrzeczne i że Clara na to nie zasługuje, ale byłam na krawędzi. Mam na myśli, jak on śmie tu przyjść i zasadniczo próbować mnie pocałować wbrew mojej woli. Prosząc mnie, żebym go z powrotem przyjęła.

W całej tej głupiej przemowie, którą mi wygłosił. Ani razu nie wspomniał o tym, że jest mu przykro. Tak jak za każdym razem, gdy był cholernie samolubny. Myślał tylko o sobie i swoich głupich potrzebach.

Czy kiedykolwiek zadał sobie pytanie, co ja czuję? Jak to było dla mnie wiedzieć od innych, że mnie zdradza. Jak się czuł, kiedy wybrał tę sukę zamiast wszystkiego, co zbudowaliśmy razem w ciągu dziesięciu lat? Założę się, że nie, bo był samolubnym dupkiem i myślał, że świat kręci się wokół niego.