Rozdział 7

Meredith zaczęła na nią krzyczeć, a zazdrość wykrzywiła jej twarz w przerażający sposób.

Madeline uśmiechnęła się nonszalancko. „Jako żona Jeremy'ego, chętnie uwolnię go od kłopotów”.

„Madeline, ty... jesteś taka skąpa!”

„Nie mogę się z tobą równać, Mer. Odurzyłaś Jeremy’ego, żeby móc go poślubić. Dlaczego? Czy Jeremy odmówił dotknięcia cię, kiedy był trzeźwy?”

Twarz Meredith wyglądała niezręcznie, jakby Madeline coś ujawniła. Jednak zachowała spokojny i dumny wyraz twarzy.

„Oczywiście, Jeremy uwielbia mnie dotykać. Uwielbia mnie tak bardzo nękać! Zawsze jest przy mnie każdej nocy, w przeciwieństwie do ciebie. Możesz zostać w domu tylko wtedy, gdy twój mąż jest poza domem”.

Słowa Meredith były najeżone cierniami. Następnie wyjęła kilka dokumentów i położyła je przed Madeline.

„To są papiery rozwodowe, które Jeremy kazał mi ci podpisać. Pospiesz się i podpisz je. Jeremy nie chce już nigdy więcej oglądać takiej nieokrzesanej i biednej lafiryndy jak ty”.

Madeline przeszła przez wiele rzeczy, aby założyć maskę, która sprawiała, że wyglądała na pewną siebie i swobodną. Jednak zamarła, gdy zobaczyła papiery rozwodowe.

Rozwód.

Jeremy chciał się z nią rozwieść.

Madeline czuła się, jakby wpadła do lodowatej jaskini. Było tak zimno, że każda komórka w jej ciele cierpiała.

Wiedziała, że ten dzień nadejdzie. Jednak nie spodziewała się, że nastąpi tak szybko.

Jeremy kochał Meredith. W tym pościgu za miłością, Madeline była przegraną. Była przeznaczona do poniesienia druzgocącej porażki.

Meredith spojrzała na twarz Madeline, która zaczynała blednąć i zaczęła się dziko śmiać.

„Madeline, spójrz tylko na siebie. Jeremy nigdy nie zakocha się w kobiecie takiej jak ty. Jeremy mówił mi wiele razy, że jesteś najbardziej obrzydliwą i bezwstydną kobietą, jaką kiedykolwiek widział. Poślubienie ciebie było największą skazą jego życia!”

Meredith podeszła i spojrzała na Madeline z pogardą. Ta ostatnia miała spuszczoną głowę, patrząc na papiery rozwodowe.

Meredith z kolei zaśmiała się chłodno i stawała się coraz bardziej arogancka.

„Ty bezwstydny gnoju! Wynoś się z Glendale po podpisaniu papierów. Jeśli nie, będę cię bił za każdym razem, gdy cię zobaczę!”

"Hm."

Zupełnie niespodziewanie Meredith usłyszała śmiech Madeline.

W następnej sekundzie Madeline podniosła papiery rozwodowe i kilkoma szybkimi ruchami podarła je na kawałki.

Na jej bladych ustach pojawił się uśmiech, a ona rzuciła kartki papieru w twarz Meredith.

„Dokładnie tak jak powiedziałeś Jeremy'emu, będę go nękać nawet po śmierci. Chcesz, żebym się rozwiodła z Jeremym? W twoich snach!”

„Co?” Meredith była wściekła, po tym jak została oszołomiona. „Jak śmiesz mówić do mnie w ten sposób, Madeline! Czy jesteś zmęczona życiem?”

Jej okrutna natura została ujawniona. Meredith wyciągnęła rękę, by uderzyć nią Madeline w twarz. W ferworze chwili nie spodziewała się, że Madeline podejmie działanie jako pierwsza. Madeline użyła całej swojej siły i mocno uderzyła Meredith w twarz.

„Posłuchaj, Meredith. Nigdy nie rozwodzę się z Jeremym, nawet jeśli umrę! Ujawnię Jeremy’emu twoją prawdziwą twarz. Kobieta, która jest tak zła i bez serca jak ty, nie jest równa Jeremy’emu!”

Po tych słowach Madeline zaczęła się cała trząść.

Po odkryciu, że była tylko pionkiem w podstępnym planie Meredith, całkowicie zrezygnowała z ich związku.

Nie, powinna powiedzieć, że nie było już między nimi żadnej siostrzanej miłości ani miłości rodzinnej. Były tylko hipokrytyczne akty uczucia i wyrachowane plany.

„Madeline, jak śmiesz mnie uderzyć!” – krzyknęła Meredith. Jej rysy były wykrzywione. „Sprawię, że będziesz tego żałować!”

Wskazała na Madeline i odwróciła się ze złością.

Madeline nie przejmowała się tym. Usiadła z powrotem na łóżku, niepewna, czy nie użyła zbyt dużo siły, ponieważ jej wyniszczający ból powrócił.

Po chwili Meredith wróciła. W chwili, gdy weszła do pokoju, usiadła na podłodze i trzymała się za twarz. Wyglądała na bardzo pokrzywdzoną.

„Maddie, nie bądź taka. To wszystko moja wina. Proszę, nie bądź zła. Powinnaś zrzucić całą winę na mnie. Jednak nie bądź zła na dziecko w moim brzuchu. To dziecko Jeremy’ego”.

Co?

Madeline była bardzo zdezorientowana. Jednak gdy zobaczyła mężczyznę w drzwiach, zrozumiała wszystko.