Rozdział 3 Nie będę go już męczyć

W zamieszaniu Sophia zdawała się być w ogromnym morzu mgły, nie mogąc znaleźć kierunku ani końca. Pamiętała, jak uniknęła ciężarówki, podjechała na rowerze blisko krawędzi, a potem nagle puściła uchwyt i przetoczyła się z klifu. Czy więc w końcu umarła?

Wydawało się, że czas zatrzymał się na długi czas, aż do moich uszu dotarł słaby głos. Głos był niski i magnetyczny, a głos był czysty i wyraźny, jak strumień płynący przez jadeit po stopieniu pierwszego śniegu. Było zimno do szpiku kości, ale niezwykle przyjemnie się tego słuchało. Głosowi temu brakowało głębokiej tekstury, którą dobrze znała, ale miał raczej młodzieńczą czystość, która była jej znana, a kadencja sprawiała, że ludzie chcieli słuchać dalej. Ten głos był bardzo podobny do głosu Davida, kiedy szeptał jej do ucha.

Nagle głos ucichł i wtedy Sophia wyraźnie usłyszała, jak pytał: „Nie rozumiesz?”

Zofia:? ?

Nagle odzyskała zmysły i stanęła twarzą w twarz z parą ciemnych, zimnych oczu, pełnych godności i chłodu, emanujących wyjątkową jasnością młodych ludzi. Odległość między nimi była tak mała, że niemal czuła jego oddech.

Zofia:? ? ? ?

Brwi młodego mężczyzny poruszyły się lekko, jego ciemne oczy dokładnie utkwiły w jej oczach, które właśnie odzyskały ostrość, a jego ton zwolnił: „Ponownie powiedzieć?”

! ! !

Czy ten David ma na sobie mundurek dołączonej szkoły średniej? !

Sophia wstała nagle, a na skutek gwałtownego ruchu krzesło upadło na ziemię z brzękiem, wydając donośny dźwięk. Wszyscy w klasie spojrzeli w tamtą stronę.

Sophia zobaczyła na tablicy zielone twarze i znajome karty odliczające, a jej palce zaczęły niekontrolowanie drżeć. Jak to możliwe? Czy ona się odrodziła? Odrodził się sześć lat temu? Zostało jeszcze 31 dni do egzaminu wstępnego na studia? !

Młody człowiek zacisnął usta i spojrzał na nią zimnym i milczącym wyrazem twarzy. Serce Sophii było przepełnione mieszanymi uczuciami, a skóra głowy miała odrętwiałą. Czując jego wzrok, nie odważyła się na niego ponownie spojrzeć i mogła jedynie się wycofać.

Drżącymi palcami podniosła upadłe na ziemię krzesło. Chociaż nie wiedziała, dlaczego się odrodziła, wiedziała, że ma szansę zacząć od nowa. Nie chciała popełnić ponownie tego samego błędu i chciała trzymać się z daleka od Davida .

Podtrzymując krzesło, sięgnęła po kartkę testową, ale nie udało jej się jej wyciągnąć. Nadgarstek chłopca przycisnął drugą stronę kartki testowej. Jej wzrok błądził i nie odważyła się na niego spojrzeć, ale jej ton był bardzo uroczysty, więc prawie uklękła i pokłoniła mu się: „Dawid, dziękuję! Bardzo dobrze to powiedziałeś, wszystko zrozumiałam i ja Zrobię resztę. Dziękuję bardzo za pomoc w tym roku!

nieletni:?

Wszyscy:? ? ? ? ?

„Przepraszam, papier testowy…”

Młody człowiek w milczeniu uniósł nadgarstek, a jego przystojna i agresywna twarz natychmiast stężała. Sophia w końcu cofnęła arkusz testowy i wróciła na swoje miejsce, jakby była objęta amnestią, jakby uciekała przed życiem.

Wszyscy byli zdezorientowani i zaczęli dyskutować przyciszonym głosem.

Czy Sophia wzięła dzisiaj niewłaściwe lekarstwo?”

„ Tak, czy odkąd przyszła do naszej elitarnej klasy, nie zajmowała Davidowi czasu pozalekcyjnego i zajęć do samodzielnej nauki zadając pytania? Nie ma jeszcze zajęć, a następna lekcja to nauka własna. Ona naprawdę uciekła?

„Czy w końcu się poddała, bo wiedziała, że nie dostanie się na Uniwersytet Tsinghua, który polecił David?”

„Jak to możliwe? To Sophia. Jest najlepszą uczennicą w klasie międzynarodowej i może wcisnąć się do naszej najwyższej klasy i przegonić wszystkie dziewczyny, które zbliżą się do Davida. Jest tak silna w walce, dlaczego miałaby dać tak łatwo?”

„Najprawdopodobniej wiesz, że nie ma sensu się z tym mierzyć, więc planujesz zmienić strategię?”

Sophia nie słuchała, usiadła prosto i wzięła pióro, żeby napisać pytania, a jej pięć palców wciąż lekko drżało. Cóż za znajomy i przyjazny arkusz testowy! !

Miejsce obok Davida cieszyło się dużym zainteresowaniem i gdy tylko Sophia wyszła, jej miejsce zajęła dziewczyna.

„David, nie znam pytania, możesz mnie nauczyć?”

– Nie, mam coś do zrobienia.

? ?

Chłopiec odsunął krzesło i wyszedł z klasy tylnymi drzwiami. Za nimi podążała grupa chłopców.

„David, dokąd idziesz? Zabierz mnie ze sobą”.

„Dawid, mnie też zabierz ze sobą”.

„Nie, David i ja zostaliśmy poleceni na Uniwersytet Tsinghua. Nie ma znaczenia, czy zdasz samokształcenie w następnym semestrze. Jeśli nadal masz trudności z podejściem do egzaminu, nie idź za nami. Jeśli nie możesz zdać jutro egzamin, to nasza wina.”

„Zabierz mnie, zabierz mnie, dostałem ofertę ze szkoły Ivy League!!”

„Studiuj za granicą psa eskortującego, żebym mógł się wspiąć! Tylko ci, którzy zdadzą egzamin dzięki swojej sile, są naprawdę zdolni

Sophia zamilkła !” W szkole średniej stowarzyszonej z Pekinem pierwszym szczeblem łańcucha pogardy są tak naprawdęświatowej klasy uniwersytety zagraniczne, takie jak szkoły Ivy League i Oksford, za Uniwersytetem Tsinghua. Jednak David nie poszedł tą drogą. Jako spadkobierca rodziny Millerów musiał także przejść specjalne szkolenie wojskowe i szkolenie w zakresie zarządzania biznesem, a także musiał pozostać w kraju.

Sophia nadal ciężko pracowała nad pytaniami i jakby pomagał jej bóg, zaczęła pisać z hukiem.

„Ech? Jest tak zapełnione? Kolego, ilu metod użyłeś, aby rozwiązać ostatnie pytanie?”

Sophia podniosła głowę, gdy usłyszała ten dźwięk. Linda, jej koleżanka z pracy , nosiła duże okulary w brązowych oprawkach i wyglądała słodko. Wpatrywała się w swoją pracę z matematyki.

Oczy Sophii lekko się rozgrzały, gdy zobaczyła Lindę. Linda była jej koleżanką z klasy, gdy dołączyła do najwyższej klasy. Uwielbiała się uczyć Od dziecka była czołową uczennicą, a jej oceny zwykle należały do najlepszych. W poprzednim życiu Linda nie zdała egzaminu wstępnego na studia i nie zdała egzaminu na Uniwersytecie Tsinghua o jeden punkt. Linda miała upartą osobowość. Później przez cztery lata z rzędu przystępowała do egzaminu, ale jej oceny były coraz gorsze. W końcu podarłem wszystkie książki i przejąłem rodzinną firmę.

Myślała, że przyjaźniła się z Lindą tylko przez krótką chwilę, ale Linda zawsze przychodziła jej na ratunek, gdy miała kłopoty na bankiecie dla celebrytów w Pekinie. To Linda jako pierwsza odkryła swoją depresję poporodową i oświeciła ją: „Sophia , wszystkie jesteśmy uparte. Będziemy walczyć do śmierci, jeśli nam się to nie uda, i będziemy walczyć do śmierci. Ale czasami, jeśli na to pozwolisz idź, świat będzie spokojny. Naprawdę. Tak, wierzysz mi.

W tej chwili w klasie.

Sophia odpowiedziała z obolałym nosem: „Cztery rodzaje”.

- Tyle? Możesz mi o tym opowiedzieć?

"OK."

Sophia rozłożyła arkusz testowy. Jest jasnoskóra i piękna, a w jej głosie pobrzmiewa nuta kokieterii. Jej akcent jest lekko zalotny, a jej słowa są zalotne, nawet gdy wygłasza wykład. Ludzie przy biurku i na zapleczu zebrali się, żeby posłuchać.

O czterech pomysłach na rozwiązanie problemu opowiedziała jednym tchem, zwięźle i jasno, a każdy z nich oddawał styl Davida.

Gdy wszyscy to usłyszeli, byli bardzo zaskoczeni.

Linda uśmiechnęła się ciepło: „Moja współlokatorko, nie doceniłam cię. Myślałam, że masz mózg kochający, ale nie spodziewałam się, że aby dostać się na Uniwersytet Tsinghua, nie bałaś się plotek i goniłaś Davida, żeby zadawał pytania! Efekt było wspaniale!”

Sophia milczała, a jej wyraz twarzy był nie do opisania.

„ Czwarte rozwiązanie wykorzystuje wiedzę z zaawansowanej matematyki. Czy David cię uczył?”

„Um.”

„On cię wszystkiego uczy! Czy wydaje wszystkie swoje pieniądze, żeby cię uczyć, bo boi się, że nie zdasz egzaminu?”

W poprzednim życiu też myślała, że David był nią w pewnym stopniu zainteresowany. Teraz wiedziała, że tak nie było. Sophia poczuła kwaśność w sercu i zmieniła temat: „Skąd wiesz, że chodzi o zaawansowaną matematykę?”

„Hej! Kupiłem podręcznik do matematyki dla zaawansowanych i przejrzałem go. Zamierzam przeczytać go na poważnie podczas wakacji. Obawiam się, że nie będę miał wystarczająco dużo czasu, gdy skończę Narodowy Uniwersytet Tsinghua. Nie mów mi mi, że mam zamiar przystąpić do egzaminu. Spójrzcie na wybitnego naukowca, takiego jak David, który jest czołowym uczniem w szkole średniej. Właśnie skończył studia matematyczne.

Sophia trzymała pióro i zamachała nim w stronę pyska tygrysa.

Linda wyciągnęła inne arkusze testowe: „Moja koleżanka z pracy, spójrz na to pytanie. Czy jest jakieś lepsze rozwiązanie?”

– OK, pozwól mi spojrzeć.

Zofia z pewnością tak. Dawid nauczał.

W swoim poprzednim życiu była szaleńczo zakochana w Davidzie . Trzymała pokaźny zbiór prac testowych i rękopisów, o których jej mówił, zarówno w wersji fizycznej, jak i elektronicznej. Gdyby oprawienie w ramkę nie zajmowało zbyt dużo miejsca, powiesiłaby każdą z nich. Później często to czytała i tęskniła. Te pytania i ich rozwiązania zrobiły na niej takie wrażenie, że nie mogła być pod większym wrażeniem. Wręcz przeciwnie, była to praca testowa przygotowująca do egzaminu wstępnego na studia. David nigdy jej o tym nie mówił, więc nie pamiętała jej dokładnie.

Kiedy teraz patrzę wstecz, jej miłość do Davida była zbyt chorobliwa, musiał być zniesmaczony, prawda? Nawet ona nienawidziła siebie za to, że była taka przerażająca.

Zofia wzięła głęboki oddech. Na szczęście odrodziła się. Tym razem nie będzie już go dręczyć.