Rozdział 1 Zdradziłam swojego chłopaka

"5306." Ivy wysłała numer pokoju, ale nie swojemu chłopakowi Jackowi. Decyzję tę podjęła pół godziny po tym, jak odkryła, że Jack ją zdradza.

W tym czasie stopy kobiety poruszały się niejednoznacznie na nogach Jacka i wydawało im się, że nikt nie zauważył tej ekscytującej gry. Jednak gdy zadzwonił dzwonek do drzwi, Ivy oprzytomniała i uporządkowała swoje ubrania. To był prezent urodzinowy, który Jack powinien był otworzyć osobiście.

W chwili, gdy drzwi się otworzyły, Ivy niemal udusiła się od pocałunku. Widziała tylko parę oczu o pożądliwym spojrzeniu w kącikach, aż do momentu, gdy wysoki nos otarł się o czubek jej nosa, mogła wyraźnie zobaczyć twarz tej osoby - Charlesa .

Charles nie dałIvy szansy na reakcję. Kiedy wyraźnie zobaczył, co miała na sobie pod szlafrokiem, przycisnął ją lekko ramionami do talii i przycisnął do lustra sięgającego podłogi, które stało obok drzwi. Wydzielał chłodny, drzewny zapach. Po chwili transu Ivy zamknęła oczy i pozwoliła się ponieść tej nagłej namiętności.

Być może to właśnie jej inicjatywa tak rozpaliła w Charlesie zapał, że stał się namiętny i dziki, zupełnie inny, niż się wydawało. Jednak Ivy nie wiedziała, że gdy tylko drzwi windy zadzwoniły i Jack podszedł do drzwi, zobaczył tę scenę.

Charles jedną ręką trzymał dłonie Ivy na czubku jej głowy, drugą głaskał ją po włosach i blokowałIvy całym swoim ciałem . Kiedy Jack miał zamiar rzucić się wściekły, odwrócił głowę i uśmiechnął się złośliwie. Twarz Jacka natychmiast zbladła, a Charles kopnął drzwi swoimi długimi nogami, zamykając je całkowicie i wydając charakterystyczny dźwięk drzwi pokoju hotelowego.

Jack może nigdy nie zapomnieć tej sceny, ale Ivy to nie obchodzi. W tym momencie była zatopiona jedynie w cieple i namiętności, które dawał jej Charles.

„Pierwszy raz?” Głos Charlesa zabrzmiał w ciemności.

Ivy nie odpowiedziała. Pamiętała jedynie ogólną fabułę drugiej połowy. Nagle przypomniała sobie, że na poprzednim przyjęciu ktoś zauważył, że sylwetka Charlesa wygląda wyjątkowo imponująco. Teraz czuje, że może mówić na podstawie własnych doświadczeń.

O 4:30 rano , gdy podłączyła telefon do ładowarki, Ivy zobaczyła, że jest 30 nieodebranych połączeń, wszystkie z nieznanych numerów. Nie miała zamiaru oddzwaniać, bo podejrzewała, że te połączenia mogą pochodzić od Jacka, który korzysta z telefonów innych osób, po tym, jak odkrył, że jest zablokowany.

Niebo za oknem było nadal szare. Kiedy się obudziła, okazało się, że jest sama w łóżku. Charles musiał odejść. Ubrania, które pierwotnie leżały rozrzucone na podłodze, zostały starannie ułożone na sofie, a klimatyzator ustawiono na najbardziej komfortową temperaturę.

Odrzuciła kołdrę i usiadła, czując głębokie wzruszenie. Uważała, że dotychczasowa ocena Charlesa przez ludzi była zbyt powierzchowna. Przynajmniej przeżycia, które przeżyła ostatniej nocy, były niezwykle szczęśliwe i niezwykłe.

Nie planowała jednak długo tu pozostać. Pierwotnie przyszedłem tu, żeby towarzyszyćJackowi w świętowaniu jego urodzin, ale teraz wolę wrócić do firmy i zostać po godzinach, niż tracić czas tutaj. Przynajmniej to drugie uszczęśliwiłoby jej szefa, podczas gdy to pierwsze tylko ją zdenerwowałoby.

Ivy nigdy nie miała zamiaru źle się traktować pod tym względem. Gdy wybierała ubrania do walizki, drzwi łazienki się otworzyły. Charles nie spodziewał się, że zobaczy tak seksowną scenę po wyjściu spod prysznica. Kobieta ma świetną figurę, jest szczupła, ale krągła. Lekko kręcone, długie włosy sprawiają, że skóra wygląda jeszcze jaśniej. Być może to dlatego, że właśnie zakończył się jej namiętny romans, a jej ciało było wciąż lekko różowe. Żywe i czarujące, niczym banshee.

To jest najgłębsze uczucie Charlesa do Ivy. Ivy zatrzymała się tylko na chwilę, po czym szybko zareagowała. Jej oczy również studiowały Charlesa, bardziej bezczelnie niż wcześniej. W końcu, zanim to nastąpiło, Charles zawsze sprawiał na niej wrażenie osoby zdyscyplinowanej, introwertycznej i obojętnej. A wczoraj wieczorem zobaczyła jego inną stronę.

Karol nie unikał jej wzroku, lecz spokojnie pozwalał, aby jej krytyczne spojrzenie przesuwało się po nim. Krople wody, które jeszcze nie wyschły, spływały po wewnętrznej stronie ręcznika wzdłuż wyraźnego zarysu jego mięśni. W półmroku Ivy niewytłumaczalnie zapragnęła dać znać, co się stało.

„Charles ”– zaczęła, ale poczuła, że ma chrypkę.

Z ust mężczyzny wydobył się lekki śmiech. Obecna sytuacja ewidentnie nie sprzyja wymianie uprzejmości. Ivy powiedziała z rezygnacją: „Nie sądzę, żeby to było właściwe, żebyś tak na mnie patrzył”. Przecież on był nadal przykryty ręcznikiem kąpielowym, a ona jedynie długimi włosami. I naprawdę nie wygląda to dobrze.

„Czy mógłbyś to zrobić jeszcze raz?” Charles powiedział nagle.

Ivy była oszołomiona. Pokręciła sztywno głową i miała wrażenie, że źle usłyszała. Jednak jednym kliknięciem zgasło ostatnie światło w domu. Mężczyzna podniósł ją za talię, a Ivy podświadomie objęła go za szyję. Pośród jej zamętu i pasji usłyszała, jak szepcze jej do ucha: „Przepraszam, trochę za bardzo się podniecam”.