Rozdział 134

„Nigdy nie byłam w barze...” Lana potulnie narzekała. „Wiesz, jak surowi są mama i tata w stosunku do mnie. Dopóki uważają, że coś jest złe, nie pozwolą mi tego zrobić. Mam już 24 lata, ale nadal traktują mnie jak dziecko, martwiąc się o to i owo. Myślałam, że będą mniej kontrolujący, kiedy będę miała chłopaka, ale oni wcale się nie zmienili. Miałam tylko kogoś nowego, kto mną rządził, i to jest Lucas! Chciałam chodzić do barów i zobaczyć więcej świata odkąd osiągnęłam pełnoletność, ale nigdy nawet nie postawiłam w żadnym stopy aż do teraz”. Lana oparła się o Lisę i potarła policzek o jej ramię jak kociak. „Lyssa, błagam cię. Tylko raz mnie zabierz... proszę?”

Chociaż Lisa nigdy nie pochwalała metod wychowawczych Yvette i Xaviera, tym razem zgodziła się z nimi. „Bary są brudne i niebezpieczne. To nie jest miejsce dla dziewczyny”. Zwłaszcza dla dziewczyn takich jak Lana, które wyglądały słodko i niewinnie. Łatwo stałyby się ofiarą mężczyzn ze złymi intencjami. Być może Lana uważała, że Lisa jest o wiele bardziej wyrozumiała niż jej rodzice i Lucas, więc nadal ją nękała. „Pójdę tylko raz!” Podniosła rękę, jakby składając przysięgę i błagała: „Zabierz mnie do środka, żebym mogła to zobaczyć. Jeśli nie będziesz się z tym dobrze czuła, natychmiast wyjdziemy. Proszę?”

Lisa pozostała stanowcza i nadal się nie poddała. Po pierwsze, bary nie były odpowiednim miejscem dla Lany. Po drugie, gdyby Yvette dowiedziała się, że zabrała Lanę do baru, Yvette znów zamieniłaby życie Lisy w piekło. Wcisnęła gaz, a samochód minął Lido Street. Lana oparła się o okno, wpatrując się w znikający w oddali szyld Bar Avenue. Melancholijna cisza ogarnęła Lanę, gdy pochyliła głowę i beznamiętnie bawiła się telefonem.