Rozdział 576

Młoda kobieta na zdjęciu uśmiechała się radośnie, jak słonecznik, który rozkwitł latem. Dołeczki na jej policzkach pojawiały się, gdy się uśmiechała, jej porcelanowe zęby między jej pulchnymi ustami były wyraźnie widoczne na zdjęciu. Sabrina urodziła się z powiekami pojedynczymi i wyrazistymi dużymi oczami, więc kiedykolwiek się uśmiechała, jej cienkie powieki sprawiały, że wyglądała jak niewinna wróżka. Sebastian widział ją uśmiechającą się tak jak na zdjęciu tylko raz. Było to sześć lat temu, kiedy Sabrina nagrodziła go swoim słodkim uśmiechem podczas krótkiego czasu, jaki spędzili razem. W ciągu kilku dni źle ją zrozumiał i pomyślał, że próbuje skrzywdzić rodzinę Lynn, i bezlitośnie ją wyrzucił. Od tego czasu nie widział już tego samego uśmiechu na twarzy Sabriny.

Wyglądała, jakby jadła lunch ze swoimi kolegami, kiedy robiono zdjęcie, i promieniała, jakby nie miała żadnych zmartwień na świecie. Naprawdę była piękna, z pewną aurą uspokajającej elegancji i tak naturalna jak promień słońca.

„Wujku Sebastianie? Wujku Sebastianie!” Ryan próbował zwrócić uwagę Sebastiana i krzyknął dwa razy zadowolony z siebie. Sebastian otrząsnął się ze swojego oszołomienia i spojrzał na Ryana bez wyrazu.