Rozdział 437

Nina

„Podjąłem decyzję” – powiedziałem, stojąc przed ojcem.

Byliśmy w gabinecie mojego ojca, oświetlonym kilkoma małymi lampami i ogniem w kominku. Mój ojciec siedział w pikowanym fotelu przy ogniu i pochylał się do przodu, opierając łokcie na kolanach, wpatrując się uroczyście w ogień. Miał w sobie ponurą elegancję; był niesamowicie przystojny i wyglądał młodo jak na swój wiek, ale jego ciemnobrązowe, prawie czarne oczy zdradzały lata bólu. Miał siwo-pieprzowe włosy, które były nieco długie i związane w kok na karku, ale niektóre krótsze kosmyki opadały mu do oczu. Miał delikatną brodę i wąsy, ale nadal mogłem dostrzec zmarszczki wokół jego ust od wieku. Wokół oczu miał również zmarszczki, ale zmarszczki nie sprawiały, że wyglądał bardzo staro. Wiedziałem, że ma ponad pięćdziesiąt lat, ale nie wyglądał na tyle; zastanawiałem się, czy wilkołaki żyją dłużej niż ludzie.