Rozdział 103

Rzuciłem się na łóżko i przykryłem całe ciało kocem. Nadal czułem, jak mokry pazur Dickena pieści moje plecy, zanim przesunął się w dół wzdłuż kręgosłupa.

Jego miękkie, ale zimne usta zaśmiecały moje ciało czułymi pocałunkami, powodując stopniowy wzrost temperatury mojego ciała. Nienawidziłam przyznawać, że moje ciało i umysł tęskniły za Dickenem, gdy nie było go w pobliżu przez te kilka dni. Był jak narkotyk, kuszący mnie swoimi efektami, ale śmiertelny po przedawkowaniu. Z jednej strony pragnęłam go zobaczyć, ale z drugiej miałam nadzieję, że nigdy więcej się przede mną nie pojawi. Martwiłam się, że przywitam go z otwartymi nogami, jeśli go znowu zobaczę i pozwolę mu mnie zgwałcić jak bestii, którą jest.

'Ten przeklęty potwór mnie zniszczył. Zrobił ze mnie s*kę... Jak teraz zaakceptuję zwykłego mężczyznę jako mojego przyszłego męża...'