Rozdział 2. Wyjdź za mąż dla dziedzictwa

Po ogłoszeniu testamentu w rodzinie Swannów wybuchło zamieszanie.

Korbin natychmiast zwątpił w testament, ale ogłosił to sam Leonel Bolton, prawnik Vicentego. Poza tym Leonel pokazał im nawet film nagrany przez Vicentego, specjalnie na potrzeby jego testamentu przed śmiercią, jako dowód.

Co więcej, w swoim testamencie Vicente zaznaczył, że gdyby którykolwiek z członków rodziny Swannów wyraził sprzeciw wobec takiej decyzji, zostałby natychmiast wykluczony i usunięty z rodziny.

Trzeba było wiedzieć, że każdy członek rodziny Swann pracował w Swann Corporation. Nie mieliby nic, gdyby zostali wyrzuceni ze Swann.

Teraz obecni goście w końcu zrozumieli, dlaczego Vicente nakazał publicznie ogłosić swoją wolę. Robił to, by zaskoczyć Korbina.

Wszyscy wiedzieli, że Vicente był przebiegły. Nawet na łożu śmierci sprostał swojej reputacji, tworząc taki plan.

Dlaczego jednak Catherine została wybrana do odziedziczenia fortuny Swannów? Czyż nie była przekleństwem Swannów?

Patrząc na dziewczynę, która pozostała spokojna, Leonel poczuł, że po raz pierwszy nie potrafi wyraźnie odczytać drugiej osoby.

Jednak nic z tego nie ma znaczenia. Profesjonalizm Leonela nakłonił go do wypełnienia zamówienia pracodawcy.

Położył testament przed Katarzyną i z namysłem podał jej długopis.

„ Pani Swann, jeśli się pani zgadza, proszę podpisać się na testamencie. Wtedy będzie pani mogła odziedziczyć majątek Swannów.”

Catherine puściła w powietrzu rękę Leonela, w której trzymał długopis, i nie wyciągnęła ręki, żeby odebrać mu długopis.

Wskazała na miejsce na testamencie i spojrzała na Leonela z grymasem na twarzy. „Co to znaczy?”

Leonel odpowiedział precyzyjnie na pytanie swojego klienta.

„ Panno Swann, to jest warunek konieczny dla twojego spadku. Vicente ustalił z Karlem Duncanem, że spadkobiercy obu rodzin połączą się w małżeństwie. Dzień twojego ślubu będzie dniem, w którym to wejdzie w życie.”

Wiadomość ta wprawiła wszystkich obecnych w szok!

Czy dziedzicem Duncanów nie był Branden Duncan?

Duncanowie byli głowami trzech prominentnych rodzin i najbogatszą rodziną w Casier. Była to rodzina z wyższej klasy, a Branden był jej jedynym spadkobiercą.

To, co najbardziej zszokowało tłum, to odpowiedź Catherine.

" NIE!"

Odpowiedź Catherine była zwięzła i krótka. Odrzuciła astronomiczny spadek bez mrugnięcia okiem.

Jej odpowiedź pozostawiła Leonela stojącego na scenie, tak zawstydzonego. Po raz pierwszy widział kogoś, kogo nie wzruszyło tak wielkie bogactwo.

W końcu zrozumiał, dlaczego Vicente poprosił o zorganizowanie tego, co wydarzy się dalej. Okazało się, że nie stracił rozumu, ale w rzeczywistości planował z wyprzedzeniem.

…

Odpowiedź Catherine oszołomiła wszystkich. Właściwie odrzuciła Brandena.

Był mężczyzną marzeń wszystkich dziewcząt w Casier. Jak mogła go odrzucić?

Jak odważna była?

Tak się złożyło, że Branden też tu był dzisiaj. Wszyscy wstrzymali oddech, gdy odwrócili się, by spojrzeć na Brandena.

Choć plotkowanie o rodzinie Duncanów było niebezpieczne, nie potrafili się powstrzymać.

Branden siedział w pierwszym rzędzie, ubrany w dopasowany czarny garnitur z lekko rozpiętym kołnierzykiem, odsłaniającym opaloną skórę.

Najbardziej rzucającym się w oczy w nim wyglądem byłby jego wygląd. Jego pięknie rzeźbione rysy twarzy mogłyby oczarować każdego.

A jego głębokie oczy, mimo że wyglądały obojętnie, były tak zimne, że nikt nie odważyłby się spojrzeć mu w oczy.

Wszyscy czekali, aż ten okrutny dziedzic Duncanów bezlitośnie wyrazi swoją opinię.

Ku ich zaskoczeniu, poza zmianą wyrazu twarzy, Branden tylko lekko spojrzał w stronę Catherine i nie wykonał żadnego ruchu.

Gdy ich oczy się spotkały, Catherine od razu domyśliła się, kim on jest.

Ale ona nie była zainteresowana!

Jej zimne oczy przykuły uwagę Brandena!

Dobrze. Była pierwszą osobą, która spojrzała mu w oczy bez drżenia.

Interesujące. Chciał wiedzieć, co było takiego szczególnego w tym dziedzicu rodu Swannów, którego wybrał starzec.

Pod presją sporu i poruszenia opinii publicznej Leonel odzyskał kolejny materiał pozostawiony przez Vicentego. „Pani Swann, Vicente zostawił to nagranie. Ma nadzieję, że podejmie pani decyzję po jego wysłuchaniu!”

Catherine, która zamierzała za chwilę wyjść, wyciągnęła rękę, włożyła słuchawki do uszu i zaczęła słuchać nagrania.

W miarę odtwarzania nagrania brwi Catherine stawały się coraz bardziej zmarszczone.

W końcu zdjęła słuchawki i niezadowolona poskarżyła się: „To takie uciążliwe!”

Następnie wzięła długopis, który właśnie podał jej Leonel i złożyła swój podpis na testamencie.

Kiedy Leonel zobaczył jej znak, odetchnął z ulgą.

Vicente naprawdę był dobry w przewidywaniu przyszłości.

Po złożeniu podpisu, Catherine została odprowadzona przez Leonela, aby wręczyć jej testament.

Tłum głośno dyskutował, a wyrazy twarzy Swannów nie mogły być gorsze.

Wszyscy czekali na więcej szczegółów tego dramatu!

Ktoś powiedział: „Jak samotna dziewczyna ze wsi może równać się z przebiegłymi członkami rodziny Swann? Nawet jeśli dostanie spadek, Catherine nie będzie w stanie go zatrzymać!”

Ktoś natychmiast mu zaprzeczył: „To może nie być prawdą. Jeśli jej pomoże, może uda jej się to zatrzymać”.

Na jego słowa wszyscy odwrócili się, by powoli spojrzeć na mężczyznę o tak potężnej postawie, w którego oczy nikt nie odważył się spojrzeć.

Było jasne, że wszystko jest możliwe.