Rozdział 1079

Sebastian nie wspomniał jednak ani słowem o Shawach. Wzmianka o niesłusznym uwięzieniu Sabriny i problemach z jej tożsamością, a także Aino, ostatecznie przekonały kobietę. Skinęła głową, zanim ponownie spojrzała na starego Mistrza Shawa i Marcusa. „Ale ja... naprawdę nie jestem z nimi spokrewniona. Proszę, chciałabym, żeby od tej pory zostawili moją córkę w spokoju. W przeciwnym razie rozszarpałabym ich, nawet gdybym miała tylko zęby”.

„Ciociu...” Łzy znów zaczęły napływać do oczu Marcusa. Mężczyzna po trzydziestce, dobrze ubrany w garnitur, z idealnym wizerunkiem dżentelmena, w tym momencie rozpłakał się. Spojrzał na matkę Sabriny i błagał: „Ciociu, zawsze myślałem o tobie jak o rodzinie. Rozpoznałem cię, gdy tylko się pojawiłaś, nawet z twarzą zasłoniętą włosami, ale twoje oczy tak bardzo przypominają oczy Sabriny. Od kiedy zobaczyłem Sabrinę po raz pierwszy sześć lat temu, mówiłem jej, że jest podobna do mojej ciotki, ciociu”.

W tym momencie nawet stary Mistrz Shaw był oszołomiony sytuacją.