Κεφάλαιο 5 Θα μπορούσα να σε κρατήσω

"Όμορφη κυρία, είναι ακριβώς μπροστά!" Ο Γρηγόρης αναφώνησε καθώς έδειξε το σαλόνι μπροστά.

Ο μπαμπάς πρέπει να είναι εκεί μέσα τώρα, και μόλις δει την όμορφη κυρία, σίγουρα θα την ερωτευτεί ! Τότε θα γίνει επιτέλους η μαμά μου!

Σε πλήρη αντίθεση με τον ενθουσιασμό του μικρού αγοριού, η Τέσα ήταν ανήσυχη. Αυτή τη στιγμή βρίσκονταν στο VIP σαλόνι, το οποίο ήταν κρυμμένο στον πυρήνα του γιοτ.

Στην είσοδο στεκόταν μια σειρά από σωματοφύλακες, όλοι τους έμοιαζαν με φαρδιά και πανύψηλα αγάλματα καθώς έβαζαν ένα τρομακτικό μέτωπο.

Βλέποντάς τους, η Τέσα επιβράδυνε τα βήματά της και είπε λίγο διστακτικά: "Γεια, μικρέ, γιατί δεν σε αφήνω εδώ κάτω και περπατάς τον υπόλοιπο δρόμο της επιστροφής; Είμαι σίγουρη ότι δεν χρειάζεται να πάω μέσα μαζί σου."

Το αγόρι τύλιξε αμέσως τα χέρια του σφιχτά γύρω από το λαιμό της καθώς φώναξε: "Όχι, θέλω να μπεις μέσα μαζί μου!"

«Αλλά...» Δεν ήξερε τι έπρεπε να κάνει. Οι Σόγιερς θα μπορούσαν κάλλιστα να βρίσκονται σε εκείνο το σαλόνι αυτή τη στιγμή, και θα ήταν ακατάλληλο για εκείνη, μια ξένη, να εισβάλει.

"Δεν σου αρέσω καθόλου, όμορφη κυρία;" Ξαφνικά, το μικρό αγόρι μύησε, με τα μεγάλα μάτια του να γυαλίζουν καθώς την κοιτούσε με θλίψη.

Βγήκε γρήγορα από τις σκέψεις της και απάντησε: "Όχι, φυσικά, μου αρέσεις! Πώς να μην κάνω όταν είσαι τόσο αξιολάτρευτος;"

"Τότε γιατί δεν θα πας μαζί μου; Απλώς σημαίνει ότι μου λες ψέματα όταν λες ότι σου αρέσω", μουρμούρισε το μικρό αγόρι, ενώ η φωνή του έμελλε να ξεσπάσει σε κλάματα καθώς κρατούσε τα χέρια του γύρω της.

Ακριβώς τότε, ο Νίκολας βγήκε από το σαλόνι, αλλά τρόμαξε τόσο πολύ από το θέαμα του μωρού του γιου που γκρίνιαζε για στοργή στην αγκαλιά κάποιας γυναίκας που σταμάτησε στα βήματά του.

Ο Kieran, συγκεκριμένα, φαινόταν σαν το σαγόνι του να χτυπήσει σύντομα στο πάτωμα. «Θεέ μου, ο Γκρεγκ ζητάει πραγματικά προσοχή;» Εκτός από τη μητέρα του Nicholas και του Kieran, ο Greg δεν έδειξε στοργή για καμία άλλη γυναίκα. Ξαναστρεφόταν με αηδία κάθε φορά που κάποιος έτριβε το δέρμα του μαζί του, οπότε το να τον αγκαλιάσει ήταν σχεδόν αδύνατο.

Αυτή είναι η πρώτη φορά που τον βλέπω να έχει τόσο κοντά και προσωπικά με άλλη γυναίκα! σκέφτηκε σαστισμένος ο Κίραν. Τι στον κόσμο συμβαίνει εδώ;

Μόλις άκουσε να πλησιάζουν τα πόδια, η Τέσα σήκωσε το βλέμμα και έκλεισε αμέσως τα βλέμματα με δύο απίστευτα όμορφους άντρες.

Από τους δύο, αναγνώρισε πρώτα τον Kieran.

Ήταν κάτι σαν το δεξί χέρι στο Sawyer Group. Εμφανιζόταν συχνά σε χρηματοοικονομικά περιοδικά και ήταν στην πρώτη δεκάδα των πιο επιλέξιμων εργένηδων στην κοινωνία του Brentwood. Με την καλή εμφάνιση και την άφθονη γοητεία να περισσεύει, σύντομα έκανε όνομα ως ευγενικός, διαβολικός και αδιόρθωτος σπαραγμός, αν και αυτό δεν εμπόδισε τις ορδές των γυναικών από το να τον λιακώσουν.

Όσο για τον άντρα δίπλα στον Kieran, καυχιόταν ότι έμοιαζε έντονα με το αγοράκι στην αγκαλιά της Tessa. Αυτός ο άντρας φαινόταν σαν να είχε φτιάξει ένα σπίτι στην κορυφή της κοινωνικής τροφικής αλυσίδας, σαν να ήταν ένας άθικτος βασιλιάς. Ενώ φαινόταν ψυχρός και απόμακρος, υπήρχε ένας αδιαμφισβήτητος αέρας αρχοντιάς.

Αυτός πρέπει να είναι ο Νίκολας Σόγιερ, σκέφτηκε η Τέσα. Ήταν μια άπιαστη φιγούρα που δεν είχε εμφανιστεί ποτέ σε κανένα περιοδικό ή στις ειδήσεις, αλλά ήταν μια ύπαρξη που δεν μπορούσε να αναπαραχθεί ούτε να ξεπεραστεί.

Προς το παρόν, αυτό το τρομερό ζευγάρι αδερφών εκτιμούσε την Τέσα επιφυλακτικά. Κράτησε την ανάσα της όταν ένιωσε το άγρυπνο βλέμμα τους να καρφώνεται πάνω της και έσκυψε γρήγορα το κεφάλι της χαιρετίζοντας. «Πρόεδρε Σόγιερ, Δάσκαλε Κίραν», άρχισε, θέλοντας η ίδια να μην σκαλώσει σαν ηλίθιος. "Είμαι η Tessa Reinhart, μια βιολίστρια στην ορχήστρα που προσλήφθηκε για τη σημερινή γιορτή. Ο νεαρός δάσκαλος περιπλανήθηκε κατά λάθος στο σαλόνι της ορχήστρας νωρίτερα, και τον έφερα πίσω, όπως μπορείτε να δείτε."

Όταν ο Νίκολας και ο Κίραν το άκουσαν, συνειδητοποίησαν ότι δεν υπήρχε τίποτα για το οποίο να προσέχουν. Με μια δροσερή, τραγανή φωνή, ο Νίκολας είπε: «Σας ευχαριστώ που τον φέρατε πίσω εδώ, δεσποινίς Ράινχαρτ. Μπορείτε να φύγετε αφού τον ρίξετε στο έδαφος».

Η φωνή του ήταν βαθιά και λίγο γεροδεμένη, και όταν μιλούσε, ήταν σαν να έλιωνε ο υπόλοιπος κόσμος στο βάθος.

Ζαλισμένη, η Τέσα έγνεψε αργά και έκανε να αφήσει κάτω το αγοράκι.

Ωστόσο, έσφιξε απότομα τα χέρια του γύρω από το λαιμό της καθώς φώναζε: "Όχι, δεν θέλω να με βάλουν κάτω στο έδαφος! Θέλω η όμορφη κυρία να με κουβαλήσει!"

Του άρεσε πόσο ζεστό ένιωθε να βρίσκεται στην αγκαλιά της Τέσα και δεν ήθελε να αφήσει την αγκαλιά της. Επίσης, ήθελε να γνωρίσει τον Νικόλα λίγο καλύτερα.

Αλλά ο μπαμπάς χρειάζεται σοβαρή βοήθεια στο τμήμα ιπποτισμού! Πώς μπορεί να μιλήσει τόσο ψυχρά στην όμορφη κυρία; Αυτός ο άνθρωπος είναι τόσο απελπισμένος όσο έρχονται!

Εν τω μεταξύ, ο Nicholas και ο Kieran προφανώς αιφνιδιάστηκαν από τη μανιώδη διαμαρτυρία του αγοριού. Κανείς από τους δύο δεν περίμενε ότι το παιδί θα είχε αναπτύξει τόσο έντονη συμπάθεια για μια γυναίκα στην πρώτη συνάντηση.

Η Τέσα είχε αρχίσει να δείχνει ταραγμένη καθώς και φώναξε, "Μωρό μου, άκουσέ με προσεκτικά, εντάξει; Έχω ακόμα μια παράσταση αργότερα, και πρέπει να σε απογοητεύσω τώρα, αλλιώς δεν θα μπορέσω να κάνω τη δουλειά μου."

«Λοιπόν, αν δεν μπορείς να κάνεις τη δουλειά σου, τότε απλά παράτα», γκρίνιαξε το μικρό αγόρι, συνεχίζοντας να μουτρώνει.

Κούνησε σταθερά το κεφάλι της, αλλά τα μάτια της ήταν απαλά καθώς προσπαθούσε να τον μεταπείσει. "Αυτό δεν θα πετύχει, γιατί αν δεν επιστρέψω στη δουλειά τώρα, θα με απολύσουν επί τόπου. Αν συμβεί αυτό, τότε θα χάσω το εισόδημά μου και δεν θα έχω χρήματα για να πληρώσω για φαγητό. Δεν θα ήθελες να πεινάσω, μικρή;"

«Είναι εντάξει αν σε απολύσουν· θα μπορούσα να σε κρατήσω και να σε ταΐσω αν θέλεις!» Η φωνή του ανέβηκε κατά μια οκτάβα καθώς την κοίταξε περήφανα, σαν να είχε μόλις δώσει λόγο τζέντλεμαν για πρώτη φορά στη ζωή του.

Η Τέσα διασκέδασε πολύ με αυτό, τόσο που δεν ήταν σίγουρη πώς έπρεπε να απαντήσει.

Εκείνη τη στιγμή, ο Νίκολας παρενέβη λακωνικά: «Γκρέγκορι Σόγιερ, σταμάτα να μπερδεύεσαι αμέσως!» Έμοιαζε απαθής, αλλά υπήρχε μια έγκυρη ξυλεία στη φωνή του. Άπλωσε το χέρι και πήρε τον Γρηγόρη από την αγκαλιά της Τέσσα, λέγοντας: «Έλα εδώ και σταμάτα να κάνεις μπελάδες για αυτήν την κυρία».

Ο μικρός ξέσπασε, ο μικρός βύθισε το κεφάλι του και ανοιγόκλεισε τα μεγάλα ελαφινομάτια του, κοιτάζοντας απογοητευμένος καθώς ρώτησε απαλά την Τέσα: «Σε έχω κάνει πραγματικά μπελάδες, όμορφη κυρία;»