Κεφάλαιο 137 Πεινάτε; Ας φάμε!
« Μπαμπά!» Ο Γκρέγκορι όρμησε μπροστά με ένα χαμόγελο και αγκάλιασε τον μηρό του Νικόλα.
Καθώς δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ο Νίκολας εμφανίστηκε όντως στον θάλαμό της, η Τέσα δεν ήξερε τι να πει. Έτσι, το μόνο που μπορούσε να πει ήταν πεζά: «Είμαι πολύ καλά εδώ. Δεν χρειαζόταν να έρθεις ειδικά εδώ για να με επισκεφτείς».
Ωστόσο, ο Νίκολας απλώς έριξε μια ματιά στην Τέσα και δεν απάντησε. Έπειτα, έβαλε αδιάφορα στο χέρι του πάνω στο τραπέζι την τσάντα, η οποία περιείχε διάφορα εισαγόμενα φρούτα, και ρώτησε: «Τι θέλεις να φας;»