Rozdział 567

Nina

Poranne światło przesączało się przez zasłony w pokoju hotelowym i rzucało miękkie, niebieskie cienie na meble. Zacząłem się wiercić, ale moje oczy otwierały się powoli. Po ostatniej nocy czułem się, jakbym został potrącony przez pociąg.

Enzo już się obudził. Słyszałem, jak się kręcił w łazience, a kiedy wyszedł, wycierał włosy ręcznikiem.