Rozdział 50

Reszta drużyny pokręciła głowami jak stado głupich owiec i zanim zdążyłem ją poprosić o rozmowę na osobności, wymknęła się z szatni.

Odwróciłam się w stronę Justina. Jego oczy były czerwone, ale nie powiedział nic więcej ani nie wszczął walki. „W porządku” – powiedziałam, zwracając się teraz do całej drużyny, gdy usłyszałam, jak spiker zaczyna mówić na arenie. „Grajmy dziś jak diabli”.

Pomimo mojej kłótni z Justinem w szatni, wszyscy graliśmy jak diabli. Przez cały mecz myślałem tylko o dwóch rzeczach: krążku i Ninie. Cały czas miałem ją na oku, dając z siebie wszystko. Tej nocy jeździłem szybciej i mocniej niż kiedykolwiek w całej mojej karierze hokejowej. Nawet wykorzystałem trochę siły Fio, aby wykonać kilka trudnych sztuczek, co wywołało wybuch wiwatów na widowni.