Rozdział 317

W końcu nie mogłam już tego znieść. Selena sięgnęła stopą pod biurko i mocno kopnęła oparcie mojego krzesła, przez co zatoczyłam się do przodu i prawie rozlałam kawę wszędzie.

„Jaki masz problem?!” powiedziałam na głos, odwracając się na krześle, by stanąć z nią twarzą w twarz. Ale nawet gdy to zrobiłam, Selena i jej przyjaciółki zachowywały się zupełnie nieświadomie; a biorąc pod uwagę nasze miejsce w klasie, nikt inny nie widział, że mnie dręczą, więc nie miałam nikogo, kto by za mnie poręczył.

„Panno Harper?” powiedział profesor.