Rozdział 105

Kiedy niechętnie opuściłem całą zabawę i wróciłem do pokoju, była już godzina 21:00. Patrząc na fajerwerki i świąteczne światła za oknami sięgającymi od sufitu do podłogi, poczułem dziwny spokój.

Nagle odebrałem połączenie wideo. Nie trzeba dodawać, że było od Christophera. Leżał ponuro na łóżku, jedną ręką podpierając głowę, a drugą trzymając telefon, żeby ze mną porozmawiać.

Złożył mi życzenia Wesołych Świąt i zapytał, czy mam jakieś życzenia. Powiedziałam mu, że chcę, aby wszyscy byli szczęśliwi, aby raz poszli na koncert, aby zarobić więcej pieniędzy dla moich rodziców i że on będzie coraz przystojniejszy w przyszłym roku.