Rozdział 74 Tylko dla Ciebie

Byłam taka szczęśliwa, gdy we wtorek po południu przyjechali nasi rodzice naszymi samochodami. Niestety, moja siostra i brat nie mogli przyjechać, ale samo zobaczenie rodziców sprawia, że czuję się lepiej. Od czasu włamania czuję się źle, prawie jak zagubiona mała dziewczynka, nawet z Jasperem tutaj ze mną, bez moich rodziców nie jest tak samo. Moi rodzice zawsze byli tymi, którzy przeganiali straszydła, a teraz, będąc sama, wiem, że muszę bardziej polegać na sobie.

Nauczenie się polegania tylko na sobie wymaga wiele, więcej, niż kiedykolwiek myślałam. Byłam podekscytowana przeprowadzką na własną rękę i wszystko szło dobrze, dopóki nie wydarzyło się coś szkodliwego, przez co straciłam chęć bycia niezależną. Mam nadzieję, że obecność Jaspera tutaj ze mną pomoże, ale on też nie zawsze będzie w pobliżu. Nie jestem pewna, dlaczego nagle czuję się tak, jak się czuję. Może to przez wszystko, co mi się przydarzyło, a może przez fakt, że Jasper rozmawiał ze mną o swoich podejrzeniach. Sama myśl o tym, że którykolwiek z moich czterech napastników wie, gdzie teraz jestem, wystarczy, żebym wpadł w spiralę. Wybrałem to miejsce, ponieważ było tak daleko od mojego rodzinnego miasta na zachodnim wybrzeżu.

Siedzę na małej ławeczce przed oknem naszej sypialni, gdy ktoś puka do drzwi i moja mama zagląda do środka: „Czy mogę wejść?”