Rozdział 69 Spraw, żeby bolało

~~~JASNE--

Sposób, w jaki Jasper na mnie patrzy, sprawia, że mam ochotę go o coś zapytać, ale wiem, że nie mogę, nie wolno mi, nie kiedy jesteśmy tutaj. Wygląda jak ktoś rozdarty, ktoś, kto chce czegoś bardziej niż czegokolwiek i ktoś, kto wie, że tego czegoś nie dostanie. To druga połowa tego spojrzenia mnie niepokoi. Chciałabym, żeby mi zaufał, że wiem, czego chcę. Mogę być w tym nowa, ale nadal mogę podejmować własne decyzje. Wiem, że to dlatego, że się o mnie martwi, przeszedł długą drogę w ciągu ostatnich kilku miesięcy, ale musi się cofnąć i spojrzeć na szerszy obraz. Chce ze mną odkrywać ten styl życia, ale nie pozwala mi odkrywać długości, jakie moje ciało może znieść.

Pozwalam mu pomóc mi wstać z podłogi i jak zawsze przyciska usta do mojego czoła, zawsze przypominając mi, że mnie kocha, zanim zaczniemy. Zaskakuje mnie jednak to, że prowadzi mnie do łóżka i pochyla nad krawędzią, zanim pochylił się nad moim ciałem. Jego gorący oddech muska moją szyję, a potem moje ucho; jego głos jest niski i chrapliwy.