Rozdział 57 Niedzielny obiad

Wczoraj zostałam na noc u Jaspera. Tak bardzo nalegał, żeby upewnić się, że wszystko będzie w porządku, po tym jak weszłam w podprzestrzeń, że zgodziłam się spać u niego. Mój tata nie był z tego powodu zbyt zadowolony, ale mama powiedziała, że się nim zajmie, i mogę sobie tylko wyobrazić, co miała na myśli. Powiedziała mi również, że najwcześniejszy lot, jaki może dla mnie zorganizować w poniedziałek, to lot wczesnym popołudniem. Kiedy poinformowałam Jaspera o moim wyjeździe, odmówił odejścia ode mnie, a ja nie mówię w trybie Domina. Nie, był w trybie kochającego chłopaka. Nie było żadnych surowych spojrzeń ani głębokich głosów; żadnego „uważaj na ton, Isabello” ani „grzeczna dziewczynka”. To było w sumie dziwne, ale nie wiem, czy to było dobre dziwne, czy złe dziwne.

Budzenie się w jego ramionach to jedna z moich ulubionych rzeczy, które pokochałam, ponieważ trzyma mnie tak, jakbym była jego najcenniejszym skarbem. Pamiętam, jak nosił przy sobie swojego misia, gdy byliśmy młodsi, i jak mocno go przytulał, gdy z nim spał. Tak właśnie się czuję, gdy budzę się w ramionach Jaspera Palmera.

„Mm, dzień dobry, Precious.” Jasper ziewa, a potem wtula się we mnie jeszcze bardziej, „Czemu wstałaś tak wcześnie?”