Rozdział 2 Seks po rozwodzie

Pół godziny później Rosalynn weszła do klubu Royarid.

Klub ten uchodził za najsłynniejszy w całym Wragos i był popularnym miejscem spotkań bogatych i wpływowych osób.

Na pierwszym piętrze rozbrzmiewała ogłuszająca muzyka, a ludzie tańczyli z całych sił w oślepiającym świetle, a ich spocone ciała kołysały się w rytm grzmiących rytmów.

Rosalynn weszła na drugie piętro, jej wysokie obcasy stukały o kafelkową podłogę. Podeszła do stolika z widokiem na parkiet i poklepała kobietę, która już siedziała.

"Karina."

Karina Glyn, jej najlepsza przyjaciółka, była ładną dziewczyną o słodkiej twarzy i czarującym usposobieniu.

„No i jesteś, kochanie! Daj mi buziaka!”

Karina serdecznie przytuliła Rosalynn i złożyła na jej policzku czuły pocałunek.

Rosalynn roześmiała się rozbawiona, po czym odsunęła przyjaciółkę i nalała sobie kieliszek wina.

„Twój mąż musi być głupcem! Jak mógł zignorować tak piękną i utalentowaną kobietę jak ty i umawiać się z tymi wszystkimi tanimi kobietami, których twarze wyglądają tak samo?” – narzekała Karina, stukając się kieliszkami z Rosalynn.

Rosalynn wzięła łyk drinka i się uśmiechnęła. „On rzeczywiście jest idiotą”.

Na ile wiedziała, Brian prawdopodobnie uważał ją za ignoranta i nieokrzesaną wieśniaczkę.

Nie miał pojęcia, co traci.

„Humph! Zapomnijmy o tym draniu! Nie jest tak, że masz niedobór wielbicieli!”

Karina znów objęła Rosalynn i zachichotała. „Jesteś teraz rozwódką, ale jeszcze nie doświadczyłaś kłamstwa z mężczyzną. Jestem pewna, że ludzie by się z ciebie śmiali, gdyby o tym wiedzieli. Teraz możesz uważać się za szczęściarę, bo znam całą listę przystojnych mężczyzn. Jaki facet ci się podoba, hmm? Przedstawię ci kogoś dziś wieczorem”.

Rosalynn patrzyła na swoją przyjaciółkę zaskoczona i bez słowa.

Dlaczego Karina tak bardzo przejmowała się swoim życiem seksualnym?

„Przepraszam, ale nie jestem zainteresowany. Od teraz będę się skupiał wyłącznie na swojej karierze, na niczym innym. Chodź, po prostu napijmy się i cieszmy się nocą”.

„Dobra, dobra, zrób jak chcesz. Mówią, że kobiety robiące karierę są teraz najbardziej atrakcyjne. Nie martw się, Rosalynn. Ty i ja możemy sobie dotrzymywać towarzystwa, dopóki nie będziemy stare i pomarszczone”.

„Och, proszę, oszczędź mnie! Nie chcę, żeby twój nieunikniony sznur kochanków obrał mnie za cel!”

Obie kobiety spojrzały na siebie i wybuchły śmiechem.

Przez następną godzinę lub dłużej piły i nadrabiały zaległości, i zanim się zorientowały, wypiły już znacznie ponad limit.

Karina namówiła Rosalynn, żeby poszła z nią na parkiet, ale Rosalynn musiała skorzystać z toalety, więc pozwoliła przyjaciółce iść pierwszą.

Ku jej rozczarowaniu, na drzwiach łazienki wisiał napis informujący, że obiekt jest w remoncie. Rosalynn nie miała innego wyjścia, jak tylko pójść na górę i spróbować skorzystać z łazienki na trzecim piętrze.

Wszystkie pokoje znajdowały się na trzecim piętrze i były przeznaczone wyłącznie dla cenionych klientów.

Rzeczywiście, miejsce było bardziej wystawne niż reszta klubu. Drewniana podłoga była pokryta grubym i puszystym dywanem, który tłumił kroki Rosalynn.

Jej głowa już brzęczała od alkoholu, a wkrótce jej wzrok się zamazał. Zanim Rosalynn się zorientowała, jej nogi zamieniły się w galaretę, a ona powoli opadła na bok.

Rosalynn wpadła na drzwi jednego z prywatnych pokoi, a jej ciężar je otworzył. Wpadła do pokoju.

W środku było ciemno i cicho, słychać było tylko słaby odgłos płynącej wody. Dochodził z sypialni.

Zebrawszy resztki rozumu, Rosalynn podniosła się z podłogi i odwróciła się do drzwi.

Dokładnie w tym momencie drzwi sypialni skrzypnęły i wyskoczył z nich mężczyzna. Złapał ją od tyłu i przyparł do ściany.

„Kim jesteś? Jak śmiesz próbować mnie wrobić?”

Brzmiał wściekle, mimo iż w jego głosie można było wyczuć nutę pożądania.

Gdy Rosalynn dotknęła ściany, odzyskała resztki zdrowego rozsądku, a jej zmysły natychmiast się oczyściły.

Ten człowiek to Brian!

"Nic takiego nie zrobiłem!"

„A jeśli nie, to skąd się tu wziąłeś?”

Oddech Briana brzmiał ciężko i ciężko w ciemności. Wyglądało, jakby walczył, by powstrzymać swoje emocje.

„Ja...po prostu wpadłem do złego pokoju. Puść mnie... Hmm...”

Następną rzeczą, jaką Rosalynn wiedziała, był fakt, że ją całował. Jej oczy zrobiły się wielkie z szoku. Próbowała go odepchnąć, miotając się gwałtownie na jego piersi.

„Pomóż mi raz. Na pewno ci się odwdzięczę”.

Rosalynn powoli przestała się opierać.

Ze wszystkich okrutnych żartów we wszechświecie nigdy nie wyobrażała sobie, że będzie sypiać z Brianem tego samego dnia, w którym postanowili się rozwieść.

Rosalynn obudziła się, czując ból całego ciała. To było do przewidzenia, biorąc pod uwagę ciężką i szaloną noc, którą właśnie przeszła.

Zasłona lekko się uniosła, gdy przez okno wiał delikatny wiatr. Cienki strumień wczesnego porannego światła wpadł do pokoju i padł na śpiącą twarz Briana. Wyglądał tak przystojnie i spokojnie.

Rosalynn patrzyła na niego przez dwie sekundy, po czym wygramoliła się z łóżka, co jakiś czas krzywiąc się, gdy jej mięśnie odzyskiwały siły.

Uprawiała seks z mężczyzną zaledwie kilka godzin po tym, jak zażądała rozwodu.

Biorąc pod uwagę temperament Briana, musiał przypuszczać, że wszystko to było częścią planu, mającego na celu przywiązanie go do niej.

Nigdy nie zrobiłaby czegoś tak obrzydliwego i nie chciałaby, żeby on tak o niej myślał.

Zaciskając zęby z bólu, Rosalynn ubrała się tak szybko, jak mogła, po czym cicho opuściła pokój.

Chwilę później drzwi pokoju po drugiej stronie korytarza się otworzyły.