Rozdział 814

Haversham i chłopiec milczą, zamknięci w impasie. Jednak w przeciwieństwie do Havershama chłopiec wierci się i nerwowo spogląda przez ramię. „Proszę, proszę pana” – mówi chłopiec, a w jego głosie słychać już prawdziwy strach. „Będę miał tyle kłopotów, jeśli nie pozwolisz mi zaprowadzić cię do twojego pokoju. To mój pierwszy dzień...”

Ben uśmiecha się lekko, w końcu dostrzegając plan. Że Atalaxianie zmusili ich do sytuacji, w której muszą robić to, co im każą, albo dręczyć małego chłopca. To sprytne. Ben przenosi wzrok na Havershama, ciekawy wyboru, którego dokona.

„Dobrze” – mówi Haversham, machając w stronę chłopca i patrząc przed siebie. Uśmiech Bena pogłębia się, ponieważ zna już Havershama i wie, że nie uległ po prostu litości jakiegoś dziecka. Że po prostu zgadza się grać według zasad Atalaxii jeszcze przez chwilę. Ich celem jest w końcu wejść i porozmawiać.