Rozdział 302

Powoli idziemy na ganek, mrucząc nasze plany na jutro. Jego rodzina pozwala mi odejść, po czym kilka razy żegna się, ale bez większego zamieszania. Jestem tym rozgrzany - swobodnym pożegnaniem członków rodziny, którzy wiedzą, że wkrótce cię zobaczą, więc nie muszą robić z tego wielkiej sprawy. Jednak gdy wchodzimy na ganek, babcia Luki woła go z powrotem, mówiąc coś w szybkim Itablio.

Luca wzdycha, wahając się, ale odsuwa się ode mnie. „Ona chce, żebyś wziął kawałek ciasta dla Rafe'a - czy to w porządku? Wiem, że to śmieszne, ale -”

„Oczywiście, że tak” – mówię, śmiejąc się i popychając go w jej stronę. „Zadzwonię do kapitana Connora – ty dostaniesz ciasto”. Luca kiwa głową, uśmiechając się do mnie olśniewającym uśmiechem, a następnie wraca do domu ze swoją babcią. Szybko dzwonię do Connora, który daje mi znać, że jest tuż za rogiem i podjedzie samochodem.