Rozdział 6 Anulowanie zaręczyn

Christopher zrobił krok do przodu i obrzucił Angelę zimnym spojrzeniem, mówiąc: „Jeśli nie przeprosisz Fanny za tę sprawę, anuluję to zaręczyny”.

Spodziewano się, że Angela, słysząc to, wpadnie w panikę i przyjdzie przeprosić, tak jak poprzednio, wyjaśniając wszystko i sprawiając mu przyjemność w skromny sposób.

Christopher czekał chwilę, ale Angela nadal stała tam cicho, jakby ta sprawa w ogóle jej nie dotyczyła.

Angela spojrzała na wyraz twarzy Christophera i poczuła obrzydzenie. Lubił Fanny. Dlaczego więc nie sprzeciwiła się, gdy zaaranżowano zaręczyny między dwiema rodzinami?

Nie udawaj, że to ja się o to prosiłem.

Oczy Fanny zrobiły się czerwone, wyciągnęła rękę i złapała Christophera za ramię, mówiąc cicho: „To wszystko moja wina. Nie kłóć się więcej. Angela była po prostu zła i mówiła bez zastanowienia. Nie bądź na nią zła”.

James nie mógł znieść widoku Fanny w takim stanie. Oczywiste było, że była ofiarą, a mimo to stanęła w obronie Angeli, co złamało mu serce. Wskazał na Angelę i krzyknął.

„Angela, czy ty w ogóle masz sumienie? Fanny broni cię w ten sposób, a ty nadal nie wiesz, gdzie popełniłaś błąd. To twoja ostatnia szansa, więc szybko przeproś!”

Zacharias z kolei przyciągnął Fanny do siebie. Wściekle patrząc na Angelę. „Angela, nie myśl, że Fanny, która zabierze głos w twojej sprawie, może ukryć twoje błędy. Jeśli dziś nie przeprosisz, nie usłyszysz końca tej historii”. W oczach Fanny błysnął cień zaskoczenia. Angela była teraz inna.

W przeszłości, gdy jej bracia mówili coś ostrego, ona od razu wpadała w panikę i robiła, co kazali.

Ale tym razem, bez względu na to, jak jej bracia próbowali ją przekonać, ona odmówiła kompromisu. Nie wiedziała, co w nią wstąpiło.

W tym momencie George również podszedł i krzyknął do Angeli: „Spójrz, jaka rozsądna jest twoja siostra, a potem spójrz na siebie. Ty naprawdę namawiałaś osoby z zewnątrz, żeby ją dręczyły i robiłaś takie bezwstydne rzeczy. Angela, zhańbiłaś naszą rodzinę!” Gdyby ktoś cię nie lubił, wszystko, co zrobiłaś, byłoby dla niego złe.

Patrząc na tych ludzi i słuchając ich bolesnych słów, Angela myślała, że jej serce pozostanie nietknięte.

Ale jej oczy zaczęły szczypać. Jak bardzo tęskniła za ciepłem rodzinnego uczucia, starając się jak najlepiej ich zadowolić, ale co dostała w zamian?

Tak naprawdę to członkowie rodziny Kins, a nie Fanny, wyrządzili jej największą krzywdę.

Angela spuściła wzrok, ukrywając obojętność w oczach i powiedziała słowo po słowie: „Już to powiedziałam przed chwilą. Nie mogę przeprosić za coś, czego nie zrobiłam”.

„Ty…” George wskazał na Angelę, niemal umierając ze złości.

Ich zazwyczaj posłuszna i grzeczna córka nagle zmieniła się w to. Nie wiedział, co ją do tego skłoniło.

„Tato, teraz już wszystko w porządku. Angela jest moją siostrą; nie będę miała jej tego za złe”. Fanny zatrzymała się, a potem zwróciła się do Angeli, mówiąc: „Angela, przyjdź i przeproś tatę; przygotuj pyszny posiłek, a to będzie woda pod mostem”.

Fanny nadal broniła Angeli, z nastawieniem, że sama raczej zostanie skrzywdzona, niż pozwoli Angeli cierpieć. Następnie zwróciła się do Angeli, przekonując ją szczerym tonem, któremu trudno było odmówić.

Angela prychnęła: „Więc, siostro, powiedz mi, gdzie popełniłam błąd? Jeśli potrafisz to jasno wyjaśnić, przeproszę”.

W przeszłości Angela zawsze uważała, że Fanny jest dobrą osobą. Za każdym razem, gdy była krytykowana przez rodzinę Kins, Fanny jako pierwsza stawała w jej obronie i mówiła w jej imieniu, robiąc wszystko dla swojego dobra.

Ale teraz sprawy wyglądały inaczej. Przejrzała prawdziwe oblicze Fanny i nie dała się już jej oszukać. To stwierdzenie zaskoczyło Fanny. Jej wyraz twarzy stał się brzydki. a w jej oczach pojawiły się łzy.

Chciała po prostu dać Angeli wyjście, ale Angela nie przestrzegała zasad, przez co zabrakło jej słów.

W przeszłości, ilekroć Angela spotykała się z krytyką ze strony braci, Fanny zawsze stawała w jej obronie, jakby było to coś najbardziej naturalnego.

Teraz Angela nie tylko tego nie doceniła, ale także wyśmiała i wyśmiała Fanny, jakby ta przeszła całkowitą przemianę.

„Angela, nie miałam na myśli niczego innego. Po prostu chcę, żeby nasza rodzina żyła w harmonii. Czy to nie jest lepsze od wszystkiego innego?” Fanny bezradnie tłumaczyła, jej oczy były czerwone i pełne łez, gdy patrzyła na Angelę.

Jej ostrożne zachowanie wzbudziło współczucie u otaczających ją osób.

Christopher nie mógł już dłużej znieść widoku tej sceny. Wyjął papier i nie mówiąc ani słowa, rzucił nim w twarz Angeli. „Angelo, jestem zniesmaczony kobietami takimi jak ty, które zniżają się tak nisko, by skrzywdzić własną siostrę. Chcę zakończyć zaręczyny i chcę to zrobić teraz!”

Nikt nie mógł interweniować.

Certyfikat zaręczynowy uderzył Angelę, sprawiając jej ogromny ból. Spojrzała zimno na Christophera i odparła: „Dobrze!” „Christopher, ty…”

„Fanny, nie broń dłużej Angeli. Twoja dobroć jest powodem, dla którego tak cię dręczy” – przerwał jej Christopher, zanim Fanny zdążyła dokończyć zdanie.

Fanny spuściła wzrok, dąsając się z żalu. Otworzyła usta, żeby przemówić, ale ostatecznie pozostała milcząca.

Angela zaśmiała się cicho, pochylając się, by podnieść certyfikat zaręczyn. Przyjrzała mu się uważnie. Rzeczywiście, to było ogłoszenie o zaręczynach.

Wtedy Angela podarła go bez żadnego wyrazu twarzy i rzuciła w Christophera.

„Skoro i tak coś czujesz do Fanny, a teraz, gdy ogłoszenie o zaręczynach zostało zniszczone, nie mamy już żadnego związku. Wybierz sobie partnera, a ty i Fanny powinniście szybko wyjść za mąż i przestać sprawiać kłopoty innym”. Kiedy wypowiedziała te słowa, Angela niewytłumaczalnie poczuła satysfakcję. Łajdak i łajdak tworzą idealną parę.