Rozdział 32

Wróciliśmy do domu i do biura mojego ojca, zanim zobaczyłem kogokolwiek innego. Omega przyniósł talerze z krwistym stekiem. „Tato?” Mój żołądek zacisnął się, gdy spojrzałem na mięso. Nie wiedziałem, czy tego chciałem, czy moje ciało odrzucało pomysł zjedzenia go.

„Potrzebujesz dużo mięsa. Twój wilk błaga cię, żebyś się przesunął. Teraz, gdy część mocy została już załatwiona, nadszedł jej czas, żeby zabłysnąć. Ale masz inne zmartwienia niż przesunięcie, a to pomoże utrzymać Nixa w ryzach”. Popchnął talerz przede mną. „Spróbuj. Wiem, że prawdopodobnie nie wygląda apetycznie, ale obiecuję, że ci zasmakuje”.

Sięgnęłam po widelec i nóż, ale moje paznokcie zmieniły się w szpony, zanim zdążyłam owinąć palce wokół sztućców. Złapałam mięso i rozszarpałam je, krew kapała z mięsa. Nadal było tak rzadkie. Nix osiadła głębiej w lesie w moim umyśle, a Megan usiadła obok niej.