Rozdział 23: Ujawnione sekrety

(April POV)

„Powinienem tam być, Księżniczko. Zawiodłem cię… znowu”. Nie zrozumiałem słowa „znowu”, więc zmarszczyłem brwi. „Jak możesz obwiniać siebie za to, co się stało, Tato? Jeśli już, to dzięki tobie przeżyłem! Gdybym nie umiał walczyć, zabiliby mnie, gdy tylko mnie przyparli do muru. Każdy inny wpadłby w panikę i skończyłby martwy z tego powodu. To, że się broniłem, dało Raine czas, żeby się ujawnić”. Minęła sekunda, zanim Tata zaczął się trochę rozluźniać, ale wkrótce skinął głową. „Rozumiem, Księżniczko. Ale jako Twój Ojciec, zawsze będę obwiniał siebie, gdy będziesz miała kłopoty, a ja nie będę w stanie Cię chronić. Jakbym powinien był tam być…” Zatrzymał się i odwrócił wzrok. Musiał mieć na myśli mojego brata. Jestem tego pewien. Może powinienem mu powiedzieć, że wiem? Nie wiem, czy to właściwy moment, czy nie, ale na pewno tak wygląda. No cóż, nic się nie dzieje. „..dla mojego brata?” Może jestem łakomczuchem na karę albo coś. Nie wiem. Po prostu chciałam, żeby wszystkie sekrety wyszły na jaw. Mówiłam cicho i ze zrozumieniem. Spodziewałam się, że wszyscy będą w szoku. W szoku byłoby tu jednak niedopowiedzeniem. Ale powiem to...

Byłam mile zaskoczona, gdy Alex wydawał się szczerze zdezorientowany. „Jaki brat?” Zmarszczył nos i przechylił głowę na bok, jego dezorientacja była w pełni widoczna, gdy spojrzał na mnie, czekając na odpowiedź. Był taki słodki! „Okej, skup się! Naprawdę!” Tak, karciłam się w myślach. Gdybym tego nie zrobiła, nic byśmy nie zrobili. „Mój brat bliźniak. Został porwany w dniu naszych narodzin”. Moja odpowiedź była bezpośrednia, szczera i Alex w końcu był w szoku. Jego oczy rozszerzyły się, gdy spojrzał na mojego tatę, szukając potwierdzenia. Tata był po prostu zbyt zszokowany, żeby cokolwiek powiedzieć, a nawet się ruszyć. Ale wujek Wyatt zaczynał dochodzić do siebie. „Kochanie? Gdzie usłyszałeś coś takiego?” „Nie słyszałem tego, wujku Wyatt. Przeczytałem to. Tata ma o tym plik, na który przypadkowo trafiłem, kiedy się wprowadzaliśmy”. Ponownie byłem całkowicie szczery, teraz moje oczy były mocno wpatrzone w mojego ojca. Na szczęście tata ciągle mrugał, bo pomyślałbym, że go poraziłem na śmierć, był taki nieruchomy i cichy. „Tato? To prawda? Czy April ma gdzieś brata bliźniaka?” Wujek Wyatt westchnął ciężko i wykonał klasyczny ruch polityka. Zbaczył. „To nie ja mam to oceniać, synu”. „Bzdura! Najlepszy przyjaciel twojego wujka Tylera. Najwyraźniej nie może odpowiedzieć, a ja jestem prawie pewien, że już znam prawdę. Chcę ją po prostu usłyszeć. April zasługuje na to, żeby ją usłyszeć, tato!” Teraz Alex był zirytowany, ale tak naprawdę nie był niegrzeczny wobec ojca. Chciałem to po prostu wyjaśnić. Utrzymywał swój głos tak spokojnym i pełnym szacunku, jak to tylko możliwe.